Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPP2/443 -922/13-2/PR) zakwestionował planowany przez sprzedawcę płytek ceramicznych system rozliczania VAT oparty na sprzedaży z jednoczesnym przechowywaniem towarów.
Podatnik planował wprowadzić do umów zawieranych z kupującymi, mającymi siedzibę w Polsce, postanowienia pozwalające przyjąć, że sprzedaż nastąpiła z chwilą wystawienia faktury. Ten termin do końca 2013 r. zasadniczo wyznaczał dzień powstania obowiązku podatkowego. Od początku 2014 r. data wystawienia faktury nie ma już znaczenia, ponieważ obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów.
Nowe zapisy umów z nabywcami, zdaniem sprzedawcy ceramiki, spowodowałyby, że dzień wystawienia faktury byłby dniem dostawy towarów. Dzięki temu system rozliczeń VAT by się nie zmienił, bo sprzedawca nie musiałby sprawdzać, gdzie jest towar, a ograniczyłby się do kontroli dokumentów.
Mechanizm zawarcia umowy, z którego chciał skorzystać podatnik, określony jest w art. 68² kodeksu cywilnego. Mówi on, że jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi uważa się za przyjęcie oferty.
Umowy miały przewidywać, że po złożeniu przez kupującego zaakceptowanego w opisany sposób zamówienia wystawiana będzie faktura i niezwłocznie dostarczana kupującemu elektronicznie. Z tym momentem nastąpi przeniesienie na kupującego prawa do dysponowania wyrobami jak właściciel.
Nabywca będzie mógł w każdej chwili odebrać kupione wyroby z magazynu sprzedawcy. Towary nabyte na podstawie zamówienia potwierdzonego fakturą pozostaną w przechowaniu sprzedawcy do momentu ich odbioru. Koszt przechowania zawarty będzie w cenie sprzedaży, bez wyodrębniania oddzielnie na fakturze.
Sprzedawca mógłby odstąpić od umowy, tylko gdyby nabywca zwlekał z odbiorem towaru i nie dokonał go w wyznaczonym terminie albo gdyby miał wobec sprzedawcy długi lub przekroczył udzielony mu limit kredytowy. Wtedy sprzedawca wyznaczyłby termin na zapłatę wierzytelności, a po jego upływie wystawiłby korektę faktury, odstępując od sprzedaży.
Ze względu na te zapisy izba skarbowa nie zgodziła się ze stanowiskiem podatnika.
– Wystawienie faktury potwierdzającej zawarcie umowy sprzedaży z pozostawieniem towarów u wnioskodawcy nie daje kupującemu prawa do swobodnego dysponowania rzeczą jak właściciel – uznał organ. – W konsekwencji dzień wystawienia faktury nie będzie dniem powstania obowiązku podatkowego – przesądził.
