Od 1 kwietnia 2013 r. z przepisów nie wynika wprost, że nieodpłatne przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie podlega opodatkowaniu VAT. Mimo to nadal przekazywanie takich materiałów najczęściej nie podlega opodatkowaniu jako przekazywanie prezentów o małej wartości na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (zob. art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r.).
Nie zawsze jednak drukowane materiały reklamowe i informacyjne mają status prezentów o małej wartości, a w konsekwencji nie zawsze ich przekazywanie jest wyłączone z opodatkowania VAT na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Teoretycznie oznacza to, że nieodpłatne przekazywanie takich drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych podlega opodatkowaniu VAT (oczywiście jeżeli przy ich nabyciu lub wytworzeniu podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego – zob. art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).
Należy jednak zauważyć, że na gruncie obowiązujących w przeszłości przepisów regulujących opodatkowanie nieodpłatnych dostaw towarów pojawiła się koncepcja, że do opodatkowania nie dochodzi, jeżeli przekazywane towary nie mają wartości konsumpcyjnej (użytkowej) dla odbiorcy. Stanowisko takie zajął, między innymi, Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 28 lipca 2011 r. (I FSK 1201/10) oraz z 1 grudnia 2011 r. (I FSK 300/11). Co istotne, pierwszy z tych wyroków dotyczył ulotek i folderów reklamowych, czyli najpopularniejszych rodzajów drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. W wyroku tym czytamy, że „słusznie (...) przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny, że przekazane materiały informacyjne, foldery nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje spółka, ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej". Co równie istotne, stanowisko to zaakceptowało Ministerstwo Finansów, które w opublikowanej broszurze omawiającej zmiany w przepisach VAT, które weszły w życie 1 kwietnia 2013 r., stwierdziło, że „przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazywane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy".
Co prawda stanowisko to budzi wątpliwości, lecz skoro jest ono korzystne dla podatników, to warto z niego korzystać. Należy w związku z tym uznać, że mimo zmian w przepisach dokonanych od 1 kwietnia 2013 r., opodatkowaniu VAT nie podlega nie tylko nieodpłatne przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych mających status prezentów o małej wartości, ale również nieodpłatne przekazywanie większości innych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (niemających statusu prezentów o małej wartości, np. dlatego, że ich jednostkowa cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia netto przekraczają 10 zł, a nie są ujmowane w ewidencji prezentów).
Takie też stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 29 maja 2013 r. (IPTPP1/443-182/13-4/MW), uznając za prawidłowe stanowisko podatnika, że nieodpłatne przekazywanie reklamowych materiałów poligraficznych (takich jak foldery czy katalogi) nie podlega opodatkowaniu VAT również w przypadkach, gdy nie mają one statusu prezentów o małej wartości. Najważniejszym zaś argumentem podatnika wnioskującego o wydanie powyższej interpretacji było to, że materiały takie są towarami nienadającymi się do konsumpcji.
Należy jednak zauważyć, że nie w każdym przypadku można uznać, że drukowane materiały reklamowe i informacyjne nie mają wartości konsumpcyjnej (użytkowej) dla odbiorcy. Materiałami takimi, które posiadają wartość konsumpcyjną (użytkową) dla odbiorcy, są takie towary jak np. reklamowe kalendarze czy notesy. Wartość taką posiadają również oznaczone logo podatnika towary użytkowe takie jak zapalniczki, długopisy, kufle czy parasolki (na gruncie przepisów obowiązujących do końca marca 2013 r. można się było spotkać ze stanowiskiem, że towary takie należą do drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych – zob. przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 października 2012 r., III SA/Wa 272/12). W takich przypadkach, na gruncie obecnie obowiązujących przepisów, do opodatkowania VAT nie dochodzi tylko jeżeli przekazywane nieodpłatnie towary są prezentami o małej wartości przekazywanymi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
—Tomasz Krywan, doradca podatkowy, autor komentarza do ustawy o VAT