Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną banku, który pytał o zakres preferencji w CIT (sygnatura akt: II FSK 2734/11).

Sprawa dotyczyła wyłączenia z opodatkowania przychodów związanych ze zbyciem wierzytelności z tytułu udzielonych przez bank przeterminowanych kredytów (pożyczek). Wnioskodawca zapytał, czy gdy sprzeda funduszowi sekurytyzacyjnemu swoje wierzytelności z tytułu niespłaconych kredytów (pożyczek), całość ceny uzyskanej z tej transakcji nie będzie dla niego przychodem do opodatkowania. Chodziło o sytuację, gdy wierzytelność obejmuje obok należności głównej także uboczne (zwłaszcza odsetki).

Bank uważał, że jeśli kwota wierzytelności kredytowych (pożyczkowych) uzyskana przez bank od funduszu z tytułu zbycia przeterminowanych wierzytelności nie przekroczy niespłaconej części kredytów (pożyczek), nie będzie w całości podlegała opodatkowaniu CIT. Inaczej mówiąc, w takiej sytuacji wyłączenie obejmuje też część odsetkową.

Fundusz sekurytyzacyjny to szczególny rodzaj funduszu inwestycyjnego

Fiskus odpowiedział, że nie. Przypomniał, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 15 lit. c ustawy o CIT w bankach nie zalicza się do przychodów kwot ze zbycia wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) m.in. funduszowi sekurytyzacyjnemu. Ale wyłączenie to obowiązuje tylko do wysokości niespłaconej części udzielonych kredytów (pożyczek). Ponadto art. 12 ust. 4e ustawy o CIT stanowi jasno, że zasady wymienione w ust. 4 pkt 15 lit. c nie mają zastosowania do przychodów ze zbycia wierzytelności w części dotyczącej odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych od kredytów (pożyczek).

Bank nie zgadzał się z taką wykładnią. Argumentował m.in., że gdy podatnik nie wyodrębnia w cenie wynagrodzenia za przelaną wierzytelność kwoty kapitału oraz odsetek, to nie można stosować art. 12 ust. 4e ustawy o CIT.

Jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach potwierdził interpretacje fiskusa. Ostatecznie argumenty banku nie przekonały również NSA. Zdaniem sądu kasacyjnego sporne wyłączenie z przychodów do opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących ekwiwalent wartości odsetek od zbywanej wierzytelności z tytułu kredytu (pożyczki).

Ponadto, jak zauważył sędzia NSA Jacek Brolik, to, że strony umowy przelewu zaniechały dokładnego określenia, jaka część umówionej ceny dotyczy wierzytelności głównej, a jaka odsetek, nie może modyfiko wać obowiązujących przepisów prawa podatkowego.

Wyrok jest prawomocny.