Poszczególne nakłady ponoszone na składnik majątku niebędący własnością przedsiębiorcy nie są odrębnymi inwestycjami. Jako inwestycję należy traktować łącznie wszystkie nakłady dokonane w lokalu lub urządzeniu, użytkowanym na podstawie umowy najmu czy dzierżawy.
Oddanie do używania kolejnych nakładów na dany środek trwały musi być uznane za ulepszenie wcześniej oddanego do używania nakładu na ten przedmiot. Nawet wtedy gdy w chwili oddania do używania tego kolejnego nakładu poprzednie uległy już całkowitemu zamortyzowaniu dla celów podatkowych.
Podatnik nie może odrębnie przyjmować do używania oraz rozpoznawać jako inwestycję w obcym środku trwałym każdego kolejnego zakupu dokonywanego w celu zmodernizowania czy ulepszenia używanego w działalności obcego środka trwałego. Powinien sumować dokonywane wydatki, powiększając tym samym (na bieżąco) wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym.
Potwierdzenie prawidłowości takiego postępowania można znaleźć w interpretacjach wydawanych przez organy skarbowe (interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lipca 2012 r., IPPB3/423-215/12-2/EŻ; interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 1 marca 2013 r., IPPB3/423-980/12-2/EŻ).
—Marcin Szymankiewicz doradca podatkowy prowadzący własną kancelarię w Warszawie
