Tak orzekł we wtorek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (WSA) w jednych z pierwszych orzeczeń po wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 17 stycznia 2013 r., zapadłym w sprawie polskiej spółki BGŻ Leasing (sygn. C 224/11).
Warszawski sąd zakwestionował w nich decyzje fiskusa, twierdzącego, że ubezpieczenie przedmiotu leasingu jako świadczenie pomocnicze podlega opodatkowaniu według stawki 23 proc., właściwej dla samego leasingu (sygnatura akt: III SA/Wa 207-9/13).
Niekorzystna dla podatników linia orzecznicza może zostać odwrócona
Orzeczenia te są zgodne z tezą zawartą w wyroku TSUE w sprawie BGŻ. Ten zaznaczył jednak, że do sądu krajowego należy ustalenie, czy w szczególnych okolicznościach konkretnej sprawy świadczenia udostępniane przez finansującego są ze sobą powiązane w takim stopniu, że należy je traktować jako jedną usługę.
W omawianych sprawach (dotyczą kilku okresów rozliczeniowych) skarżąca spółka wymagała od swoich klientów zawarcia umowy ubezpieczenia przedmiotu leasingu. Korzystający mógł jednak zdecydować się na oferowane przez finansującego ubezpieczenie lub sam podpisać umowę z inną firmą. W razie wyboru opcji z pośrednictwem przez finansującego, ubezpieczenie mogło być kontynuowane także po wygaśnięciu umowy leasingu. Skarżąca spółka zastrzegała sobie prawo do weryfikacji, czy oddany w leasing przedmiot jest ubezpieczony. Oprócz powyższego, na orzeczenia stołecznego sądu wpływ miało również odrębne fakturowanie usług leasingu i kosztów ubezpieczenia.
Sąd zaznaczył, że zminimalizowanie ryzyka wiążącego się z umową leasingu, dzięki zawarciu umowy ubezpieczenia z finansującym, nie ma wpływu na ocenę, że w rozpatrywanej sprawie usługi nie tworzą świadczenia kompleksowego, ponieważ ubezpieczenie zasadniczo jest celem samym w sobie. Wyroki mogą odwrócić linię orzeczniczą ukształtowaną pod wpływem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 listopada 2010 r. (sygn. I FPS 3/10).
