Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 13 listopada 2012 r. (IPPP1/443-909/12-2/PR).
Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpił przedsiębiorca, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą między innymi nauczanie języków obcych. Przedsiębiorca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT oraz przedstawił następujące zdarzenie przyszłe. W związku z planem poszerzenia zakresu swojej oferty, podatnik, oprócz szkoleń prowadzonych w sposób tradycyjny, ma zamiar prowadzić kursy językowe także poprzez platformę e-learningową.
Oferta takich szkoleń będzie skierowana zarówno do firm, jak i osób fizycznych. Podatnik opisał także sposób organizacji takiego szkolenia. Klient, po uiszczeniu opłaty, miałby otrzymać login oraz hasło dostępu do kursu. Dzięki nim, przy użyciu komputera z łączem internetowym, będzie mógł korzystać z kursu w dowolnym czasie i miejscu, przez okres 12 miesięcy od momentu otrzymania dostępu.
W ramach planowanej usługi, potencjalny kursant będzie miał również możliwość kontaktowania się z lektorem poprzez pocztę elektroniczną. Lektor będzie oferował swoje wsparcie w toku kursu, np. poprzez odpowiadanie na dodatkowe pytania kursantów.
Przedsiębiorca wskazał ponadto, że posiada opinię z urzędu statystycznego, zgodnie z którą planowana przez niego usługa sklasyfikowana została jako nauka języków obcych. Podatnik podkreślił, iż nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
Podatnik, twierdząc, że usługa nauki języków obcych w formie e-learningowej jest zwolniona z VAT, zwrócił się do organu w celu potwierdzenia prawidłowości swojego stanowiska. W odpowiedzi Izba Skarbowa w Warszawie uznała, że opisana przez podatnika usługa nauki języków obcych podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust.1 pkt 28 ustawy o VAT. Zdaniem organu, bez znaczenia dla kwestii zastosowania zwolnienia pozostaje to, że usługa ta będzie świadczona poprzez platformę e-learningową.
Łukasz Auzbiter konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Komentuje Łukasz Auzbiter, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Komentowana interpretacja dotyczy problematyki zwolnienia z VAT usług edukacyjnych. Co do zasady, na gruncie przepisów ustawy o VAT, podatnikom świadczącym usługi edukacyjne przysługuje zwolnienie z opodatkowania.
Sytuacja przedstawiona przez podatnika była o tyle specyficzna, że dotyczyła świadczenia usług w formie szkoleń e-learningowych. Moim zdaniem stanowisko organu, według którego szkolenia językowe świadczone w takiej formie także korzystają ze zwolnienia z VAT, zasługuje na aprobatę.
Należy zaznaczyć, że przepisy polskiej ustawy o VAT nie wskazują bezpośrednio, czy usługi nauczania języków obcych w formie e-learningu są zwolnione z podatku. Przepis przewiduje jedynie, że zwolniona z VAT jest „nauka języków obcych oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane".
W mojej ocenie, wobec braku jednoznacznej regulacji wyłączającej możliwość stosowania zwolnienia
z VAT usług szkoleń językowych prowadzonych w formie e-learningu, należy przyjąć, że takie kursy również mogą korzystać ze zwolnienia. Z punktu widzenia zasad funkcjonowania VAT różnicowanie sytuacji podatników, którzy wykonując w istocie tę samą usługę posługują się innymi metodami, byłoby nieuzasadnione.
Należy przypuszczać, że na treść wydanej interpretacji nie miała decydującego wpływu wskazana przez podatnika opinia statystyczna. W ubiegłym roku bowiem ustawodawca zrezygnował z określenia listy usług zwolnionych na podstawie klasyfikacji statystycznych, opierając je na opisach poszczególnych kategorii zwolnień. Obecnie więc klasyfikacje te mają jedynie charakter pomocniczy przy ocenie możliwości zastosowania zwolnienia z VAT konkretnej usługi.
Moim zdaniem istnieje wątpliwość, czy zwolnienie dla usług nauczania języków obcych przewidziane w polskiej ustawie o VAT nie jest zbyt „szerokie", jeśli się weźmie pod uwagę stosowne przepisy Dyrektywy VAT. Przepisy Dyrektywy nie przewidują bowiem wprost zwolnienia dla usług nauczania języków obcych, a jedynie dla usług edukacyjnych.
Dodatkowo zwolnienie to ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy usługi te świadczone są przez określone podmioty (jest to więc zwolnienie przedmiotowo-podmiotowe). Zgodnie natomiast z krajowymi przepisami zwolnienie dla usług nauczania języków obcych przysługuje niezależnie od tego kto je świadczy. Ma zatem charakter zwolnienia wyłącznie przedmiotowego, które może być stosowane szerzej niż zwolnienie określone
w Dyrektywie. W konsekwencji, w przypadku stwierdzenia ewentualnej niezgodności omawianego zwolnienia z przepisami Dyrektywy, można argumentować, że niezależnie od możliwości zastosowania powyższego zwolnienia, polskiemu podatnikowi przysługiwałoby również prawo do odliczenia podatku naliczonego.
