Tak orzekł WSA w Bydgoszczy 29 października 2012 r. (I SA/Bd 797/12).
Zakład energetyki cieplnej jest samorządowym zakładem budżetowym gminy, którego przedmiotem działalności jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie potrzeb miejscowej ludności związanych z zadaniami własnymi gminy, w zakresie wytwarzania i dystrybucji energii cieplnej.
We wniosku o interpretację zakład zapytał, czy czynności te są odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT. Zdaniem wnioskodawcy realizacja zadań własnych gminy przez samorządowy zakład budżetowy nie tworzy między tymi podmiotami stosunku prawnego, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie. Zakład działa bowiem w imieniu gminy i wykonuje jej zadania własne, co pozostaje poza przedmiotem regulacji art. 8 ustawy o VAT.
Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe. W jego ocenie w przedmiotowej sprawie zakład świadczy odpłatnie na rzecz gminy usługi podlegające opodatkowaniu VAT. Wykonuje on bowiem czynności związane z realizacją zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego w zakresie gospodarki komunalnej za wynagrodzeniem jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT. Po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa zakład wniósł skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Wskazał w niej, że organ nie odniósł się do wskazanych we wniosku o interpretację orzeczeń sądów administracyjnych.
Sąd uchylił interpretację. W jego ocenie organ powinien ustosunkować się do orzeczeń wskazanych przez wnioskodawcę, w szczególności do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie I FSK 938/11, w którym utrwala się linia orzecznicza uznająca, że realizacja przez samorządowy zakład budżetowy zadań własnych tworzącej go jednostki samorządu terytorialnego o charakterze użyteczności publicznej w zakresie gospodarki komunalnej, nie jest świadczeniem usług pomiędzy tymi podmiotami, podlegającym opodatkowaniu VAT.
—Piotr Wysocki współpracownik Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Justyna Bołd starsza konsultantka w Deloitte Doradztwo Podatkowe (biuro w Krakowie)
Komentuje Justyna Bołd, starsza konsultantka w Deloitte Doradztwo Podatkowe (biuro w Krakowie)
Wadliwość interpretacji indywidualnej uchylonej na podstawie komentowanego wyroku polegała, w opinii sądu, na nieustosunkowaniu się przez organ podatkowy do wszystkich argumentów podniesionych przez podatnika we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej.
Podatnik powołując się w treści wniosku na określone orzeczenia sądów administracyjnych, mógł bowiem oczekiwać, w myśl zasady prowadzenia postępowania w sposób wzbudzający zaufanie do organów skarbowych, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną uwzględni również orzecznictwo sądów administracyjnych w tożsamych stanach faktycznych. Stąd całkowite pominięcie przez organ podatkowy orzecznictwa powołanego przez podatnika we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należy uznać za sprzeczne z tą zasadą.
Ponadto powołanie się przez podatnika na określone wyroki sądów administracyjnych wydane w podobnych sprawach sprawia, że argumentacja podniesiona przez sąd w powołanym wyroku w zakresie wykładni konkretnego przepisu staje się argumentacją podatnika zaprezentowaną w danej sprawie, do której organ podatkowy powinien się odnieść.
Z komentowanym wyrokiem należy się zgodzić. Wyrok ten wpisuje się w kształtującą się linię orzeczniczą w tym zakresie. Na konieczność ustosunkowania się przez organ podatkowy rozstrzygający sprawę do orzeczeń powołanych przez podatnika zwróciły również uwagę m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 5 maja 2012 r. (I SA/Po 320/12) oraz WSA w Warszawie w wyroku z 20 stycznia 2009 r. (III SA/Wa 1916/08).
Niezależnie od tego obowiązek uwzględniania orzecznictwa sądów administracyjnych przez organ podatkowy wydający interpretacje indywidualne można również wyprowadzić z art. 14e § 1 ordynacji podatkowej. Przepis ten upoważnia bowiem ministra finansów do zmiany z urzędu wydanej interpretacji ogólnej lub indywidualnej, w przypadku stwierdzenia jej nieprawidłowości.
Minister powinien przy tym uwzględnić w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Regulacja ta wychodzi zatem poza zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie, w której on zapadł, i nadaje orzecznictwu sądów administracyjnych walor normatywny także w stosunku do innych indywidualnych spraw rozstrzyganych w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego.
