Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
wydał 13 listopada wyrok w sprawie
C-35/11
, dotyczący podatku od dywidend.
Uznał, że zastosowanie metody odliczenia do dywidend zagranicznych nie może być traktowane na równi z metodą zwolnienia odnoszącą się do dywidend krajowych.
Wyższy podatek
W Wielkiej Brytanii spółka będąca rezydentem, która otrzymuje dywidendy krajowe, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych (metoda zwolnienia). Natomiast w przypadku, gdy taka sama spółka otrzymuje dywidendy od podmiotu zagranicznego, płaci CIT z tego tytułu. Może ona jednak odliczyć podatek, który spółka wypłacająca dywidendy już uiściła w państwie swej siedziby od wypłaconych w ten sposób zysków (metoda odliczenia).
Spółki mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie, które uzyskały dywidendy od spółek zależnych będących rezydentami w innym państwie członkowskim, kwestionują przed sądami brytyjskimi takie rozwiązanie jako niezgodne z prawem UE. Argumentują, że prowadzi to do dyskryminacji spółek będących rezydentami, mających spółki zależne w innych państwach Unii.
Na wniosek High Court (Zjednoczone Królestwo), Trybunał Sprawiedliwości dokonał już w 2006 r. oceny spornych przepisów brytyjskich i stwierdził, że były one w wielu aspektach sprzeczne z prawem UE. Sąd brytyjski zwrócił się do Trybunału w wnioskiem o wyjaśnienie owego orzecznictwa zapoczątkowanego w 2006 r.
Ograniczenie swobody przedsiębiorczości
W wyroku z 13 listopada Trybunał przypomniał, że prawo Unii co do zasady umożliwia państwu członkowskiemu zastosowanie metody zwolnienia do dywidend krajowych i metody zaliczenia do dywidend zagranicznych. Można bowiem przyjąć, że owe dwie metody są równoważne. Równoważność ta może jednak zostać zakwestionowana.
W opisanej sytuacji zwolnienie podatkowe dywidend krajowych nie prowadzi do żadnego obciążenia podatkowego dla spółki będącej rezydentem, niezależnie od efektywnego stopnia opodatkowania zysków, z których wypłacone zostały dywidendy. Natomiast zastosowanie metody odliczenia do dywidend zagranicznych prowadzi do dodatkowego obciążenia podatkowego dla spółki otrzymującej dywidendy. Będzie tak w sytuacji, gdy efektywny stopień opodatkowania zysków spółki wypłacającej dywidendy nie osiąga poziomu nominalnej stawki, stosowanej do zysków spółki będącej rezydentem, otrzymującej dywidendy.
Trybunał stwierdził na tej podstawie, że przepisy brytyjskie prowadzą do ograniczenia swobody przedsiębiorczości i przepływu kapitału.