Samo wypełnienie odpowiednich rubryk formularza CIT-8 na ogół nie sprawia większych kłopotów. Aby jednak zeznanie było poprawne, musi być przygotowane na podstawie prawidłowych danych.
Te są generowane z systemów finansowo-księgowych i wymagają korekty, bo wynik podatkowy różni się od bilansowego.
Typowe różnice, o których często się zapomina, dotyczą np. kwalifikacji umów leasingu (te, które są traktowane jako leasing operacyjny dla celów podatkowych, w księgach mogą być leasingiem finansowym). Problemu tego mogą uniknąć tylko małe firmy, których sprawozdania nie podlegają obowiązkowemu audytowi, bo w księgach mają prawo stosować rozwiązania podatkowe.
Inne rozbieżności mogą być skutkiem np. odmiennego momentu ujęcia kosztów.
Tu ewentualne błędy wcale nie muszą wynikać z winy osoby sporządzającej zeznanie. Przykładowo, choć ustawa o CIT definiując moment poniesienia kosztów pośrednich, nawiązuje do ustawy o rachunkowości, w praktyce zrodziły się wątpliwości, jak to odesłanie rozumieć. Czy np. koszty remontów i części zamiennych, w księgach rachunkowych rozliczane w czasie, identycznie powinny być traktowane dla celów podatkowych?
Niejednolite orzecznictwo sądów administracyjnych nie ułatwia zadania księgowym, a pewność, że przyjęty sposób rozliczenia nie zostanie zakwestionowany, dać może jedynie uzyskanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych.
Zobacz » Prawo w firmie » Podatek dochodowy » PIT i CIT » spółki
Wątpliwości dotyczą też często rozliczenia niedoborów czy niezamortyzowanych nakładów na wynajmowane lokale po zakończeniu umowy najmu.
O tych i innych problemach związanych z rozliczeniem rocznym osób prawnych piszą na naszych łamach eksperci z firmy doradczej PwC, posługując się przykładem spółki z o.o. z branży budowlanej. Wskazują też na inne obowiązki związane z zakończeniem roku, jak choćby konieczność raportowania o kwotach pobranego podatku u źródła od wypłat na rzecz osób zagranicznych.
Zobacz o czym trzeba pamiętać, przygotowując roczne zeznanie spółki:
