Są one bowiem kalkulowane na tych samych zasadach jak roczne zobowiązanie podatkowe. Nie ma więc przeszkód, aby kwotę (maksymalnie 50 proc.) wydatków związanych z nabyciem nowej technologii odliczać na bieżąco i uwzględniać przy obliczeniu zaliczek. Przy założeniu oczywiście, że wszystkie warunki do skorzystania z ulgi zostały spełnione.
Wielu podatników nie korzysta z ulgi na nowe technologie w stosunku do wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji w latach ubiegłych. Wynika to przede wszystkim z tego, że wciąż ulga ta traktowana jest jako wyjątkowa, niemożliwa do wykorzystania przez wszystkich podatników oraz niskiej świadomości, że z prawa do ulgi można skorzystać w odniesieniu do lat ubiegłych (które jeszcze nie uległy przedawnieniu), poprzez korektę rocznych zeznań podatkowych.
Organy skarbowe jednolicie uznają, że podatnik ma prawo do skorygowania deklaracji za lata ubiegłe (zob. m.in. interpretacje: Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 stycznia 2011 r., ILPB3/423-858/102/ EK, oraz Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2010 r., IBPBI/2/423-67/10/JD).
Od dochodu odliczyć można do 50 proc. wydatków przeznaczonych na zakup nowych technologii i uwzględnionych w wartości początkowej. Odliczenia dokonuje się w roku wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji. Zasada ta odnosi się zarówno do przedpłat, jak i do wydatków poniesionych w roku wprowadzenia wartości niematerialnej.
Wydatki poniesione w roku następnym po roku wprowadzenia do ewidencji, odlicza się w roku dokonania płatności (choć, jak pisaliśmy, jest pewna rozbieżność w interpretacji przepisów przez organy skarbowe).
Nieodzownym warunkiem odliczenia ulgi na nowe technologie jest osiąganie przez firmę dochodu podatkowego. Dochód powinien przewyższać kwotę ulgi, z jakiej chce skorzystać podatnik.
Zastosowanie ulgi nie może powodować powstania straty podatkowej u przedsiębiorcy. Jeśli dochód jest za niski, ulgę można odliczyć w części (do wysokości osiąganego dochodu), natomiast pozostała kwota może być odliczona w zeznaniach podatkowych za kolejne trzy lata podatkowe, następujące po roku wprowadzenia technologii do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.
O czym trzeba pamiętać
Chcąc skorzystać z ulgi weź pod uwagę, że:
- nowa technologia musi być wartością niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o CIT
- nowa technologia musi mieć przełożenie na wytwarzanie nowych lub ulepszonych produktów bądź usług
- technologię musisz nabyć, nie możesz jej wytworzyć samodzielnie i musisz posiadać umowę przenoszącą prawa do technologii
- odliczeniu podlegają jedynie wydatki ponoszone w określonym czasie – zaplanuj harmonogram wdrożenia oraz płatności
- konieczne jest uzyskanie opinii jednostki naukowej potwierdzającej innowacyjność nabytej technologii
- przynajmniej przez 3 lata nie możesz przekazać praw do nowej technologii innemu podmiotowi.
Nie każdy może odliczyć
Mimo spełnienia wymogów odnoszących się do technologii, nie wszyscy podatnicy mogą skorzystać z odliczenia. Prawa do ulgi nie mają przedsiębiorcy działający w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE) lub którzy prowadzili taką działalność w roku poprzedzającym rok, w którym chcą dokonać odliczenia.
Nie ma tu znaczenia, czy nabywana technologia miałaby dotyczyć tzw. działalności strefowej (tj. działalności na podstawie uzyskanego zezwolenia na działalność w SSE), czy pozostałej działalności podatnika niezwiązanej z SSE.
Tak rygorystyczne podejście władze skarbowe uzasadniają przede wszystkim „ograniczeniem możliwości dublowania ulg podatkowych” (por. interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 lutego 2011 r., ILPB4/423-306/10-3/MC).
—Marcin Sidelnik jest starszym menedżerem, liderem Zespołu Nowych Technologii w dziale prawnopodatkowym PwC
—Marcin Madej jest doradcą podatkowym, menedżerem w tym Zespole
—Małgorzata Hrycuk jest starszą konsultantką w tym Zespole
