Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 2 września 2011 (IPPB5/423-611/11-2/RS).
Spółka nabyła tzw. relacje z klientami, które – zgodnie z treścią zawartej umowy – dotyczyły sprzedaży i zakupu produktów oraz wszystkich korzyści wynikających z relacji z klientami, obejmujących m.in. informacje i bazy danych o klientach, a także prawo do kontynuowania i rozwijania działalności.
Zdaniem spółki ten wydatek jest pośrednio związany z osiąganymi przychodami podatkowymi i tym samym powinien być kosztem uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia. W ocenie spółki baza danych nie jest na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) wartością niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.
Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Jego zdaniem zakupiona baza danych jest tzw. nietechnicznym know-how z uwagi na następujące cechy:
• poufność – know-how mogą być informacje, które nie zostały ujawnione, nie są powszechnie znane czy też łatwo dostępne;
• istotność – know-how stanowią informacje ważne dla całości lub zasadniczej części sposobu wytwarzania produktu lub świadczenia usług, muszą także spełniać u nabywcy określoną funkcję, czyli być użyteczne;
• identyfikowalność – know-how jest opisane lub utrwalone, czyli zmaterializowane i to w taki sposób, że możliwe jest sprawdzenie posiadania przez nie pozostałych cech oraz nabywca nie jest nadmiernie ograniczony w wykorzystaniu nabytych informacji.
W związku z tym, że know-how jest zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, zdaniem izby wydatki na nabycie bazy danych mogą być kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.
Komentuje Joanna Woźniak, starsza konsultantka w Dziale PrawnopodatkowymPwC
Ujęcie wydatków na nabycie baz danych klientów dla celów CIT rodzi w praktyce wiele wątpliwości. Co do zasady możliwe są co najmniej trzy rozwiązania, tj.
• zaliczenie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów albo
• poprzez odpisy amortyzacyjne od autorskich praw majątkowych do bazy danych bądź
• poprzez odpisy amortyzacyjne od bazy danych w postaci know-how.
W pierwszej kolejności należy rozróżnić dwa rodzaje praw majątkowych do baz danych w zależności od ich charakteru – prawa autorskie do twórczej bazy danych, stanowiącej utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, albo prawa majątkowe do niebędącej utworem bazy danych, chronionej według ustawy o ochronie baz danych.
Jeżeli baza danych nie może zostać uznana za bazę twórczą, uznanie nabytych praw majątkowych do niej za wartości niematerialne i prawne wydaje się problematyczne. Katalog wartości niematerialnych i prawnych dla celów CIT ma charakter zamknięty, a jego dowolne uzupełnianie nie jest zasadne.
Stąd wydatki na nabycie majątkowych praw do nietwórczej bazy danych można co do zasady od razu zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku bazy danych spełniającej przesłanki zakwalifikowania do utworów podlegających ochronie prawnoautorskiej wydatki na nią powinny powiększać wartość początkową podlegającej amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej (o ile spełnia pozostałe warunki uznania za taką wartość).
Podobnie należałoby rozliczyć wydatki poniesione na nabycie bazy danych, która zostałaby uznana za know-how. Jednocześnie uznanie, że w danym wypadku mamy do czynienia z nabyciem praw autorskich albo know-how, nie zamyka sprawy. Okres amortyzacji podatkowej praw autorskich nie może być bowiem krótszy niż dwa lata, podczas gdy know-how podlega amortyzacji przez co najmniej pięć lat.
W omawianej interpretacji organ przyjął ostatnie stanowisko, tj. uznał, że prawa do wiedzy (informacji) handlowej związanej z określonym rynkiem nabyte przez podatnika należy traktować jako know-how.
Potwierdził tym samym stanowisko wyrażane w innych interpretacjach, że termin know-how należy rozumieć szeroko. Dla podatników stanowi ona wskazówkę, że moment zaliczenia wydatku z tytułu nabycia bazy danych do kosztów uzyskania przychodów zależy od prawidłowej kwalifikacji nabytej bazy danych z punktu widzenia przepisów prawnych, w szczególności prawa autorskiego.
Dodatkowo, w celu ograniczenia ryzyka potencjalnego sporu z organami podatkowymi co do charakteru nabytej bazy danych, należy precyzyjnie opisać przedmiot transakcji w umowie sprzedaży bazy danych.
Zobacz serwis » Dobra Firma » Podatki i księgi » Podatek dochodowy » PIT i CIT » Koszty » Co można wrzucić w koszty » Amortyzacja » Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych
