Zgodnie z art. 172 § 1 i 2 kodeksu cywilnego, posiadacz nieruchomości (tj. części powierzchni ziemskiej stanowiącej odrębny przedmiot własności – grunt, budynków trwale z gruntem związanych lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią one odrębny od gruntu przedmiot własności), niebędący jej właścicielem, nabywa własność w drodze zasiedzenia pod warunkiem, że posiada nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny. Jeśli uzyskał posiadanie w złej wierze, wówczas może stać się właścicielem nieruchomości dopiero po upływie 30 lat. Jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania nieruchomości, obecny jej posiadacz może doliczyć do czasu, przez który sam posiada nieruchomość, czas posiadania swojego poprzednika (w sytuacji jednak uzyskania przez poprzedniego posiadacza – posiadania nieruchomości w złej wierze, wówczas czas jego posiadania może być doliczony tylko wówczas, gdy łącznie z czasem posiadania obecnego posiadacza wynosi on przynajmniej 30 lat).