Izby skarbowe udzielają odpowiedzi na podstawie opisu sytuacji przedstawionego przez podatnika. Nie badają więc, czy jest on prawidłowy. Zakres ochrony jest więc ograniczony. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy w piśmie z 9 lutego 2011 (ITPB3/423-625/10/MT).

Czytamy w niej, że „przesądzenie, czy warunki te zostały spełnione w danym stanie faktycznym, tj. przesądzenie, czy dany budynek lub budowla jest używany w warunkach pogorszonych, wymaga (...) zbadania kwestii istnienia drgań, stopnia ich intensywności, natężenia, zmienności, czasu występowania.

Konieczna jest również analiza wpływu tych drgań na obiekt – obejmująca w szczególności ocenę stanu technicznego budynku, stopnia jego zużycia, w tym relacji rzeczywistego zużycia (niszczenia) budynku lub budowli do zużycia przewidzianego dla tego rodzaju obiektu używanego w standardowych, normalnych warunkach oraz czynników wpływających na ewentualne przyspieszone zużycie obiektu – dokonana z uwzględnieniem obowiązujących norm służących ocenie szkodliwości drgań na budynki.

Innymi słowy, ocena warunków używania budynku sprowadza się do dokonania ustaleń okoliczności faktycznych”.

Co więc może zrobić podatnik, aby ograniczyć ryzyko zakwestionowania rozliczeń w sytuacji ewentualnej kontroli.

W postanowieniu z 12 czerwca 2006 (1424/2170/ 423/ 2/2006/ AK/2) Pierwszy Urząd Skarbowy w Radomiu wyjaśnia, że „decyzję o zwiększeniu stawki podejmuje sam podatnik i on musi udowodnić, że była zasadna.

Niewątpliwie przydatna może być ekspertyza sporządzona przez  specjalistę w danej dziedzinie potwierdzająca zaistnienie warunków powodujących szybsze zużycie środka trwałego”.

Więcej w serwisie:

Dobra Firma

»

Podatki i księgi

»

Podatek dochodowy

»

PIT i CIT

»

Koszty

»

Co można wrzucić w koszty

»

Amortyzacja

»

Środki trwałe

 

Zobacz cały poradnik:

Dobra Firma » Podatki i księgi » Poradniki podatkowe » Optymalizacja podatkowa