Ponieważ [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893 ]ustawy o CIT[/link] i [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]o PIT[/link] nie mówią nic o rozliczaniu faktur korygujących dotyczących kosztów podatkowych, podpowiedzi należy szukać w przepisach dotyczących potrącalności kosztów w czasie.

Aby zatem ustalić moment, w którym uwzględniamy w kosztach podatkowych otrzymane faktury korygujące, powinniśmy określić charakter takich kosztów.

W wypadku kosztów bezpośrednich, jeśli faktura korygująca została wystawiona po to, aby naprawić błąd w fakturze pierwotnej, należałoby skorygować koszty uzyskania przychodów okresu, w którym została rozliczona faktura pierwotna.

Tak wynika z[b] interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 11 sierpnia 2009 r. (IPPB5/423-356/09-4/AM).[/b]

Pozostałe korekty (np. na skutek późniejszego udzielenia rabatu czy podwyższenia ceny) wobec braku odmiennych regulacji trzeba rozliczyć, kierując się treścią art. 15 ust. 4, 4b oraz 4c ustawy o CIT lub art. 22 ust. 5, 5a oraz 5b ustawy o PIT.a.

Jeśli więc rabat wynikający z wystawionej przez dostawcę towarów faktury korygującej dotyczącej konkretnej dostawy towaru udzielony zostanie w roku podatkowym, w którym nabywca towaru uzyska przychód z jego sprzedaży lub w latach podatkowych poprzedzających rok tej sprzedaży, wartość tego rabatu obniżać będzie koszty uzyskania przychodów roku podatkowego, w którym uzyskano ten przychód [b](zob. interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 września 2009 r., ITPB3/423-355/09/PS). [/b]

[ramka][b]Przykład[/b]

Rabat uzyskany w 2009 r. dotyczący towarów sprzedanych w 2009 r. uwzględniamy w kosztach roku 2009, a dotyczący towarów sprzedanych w 2010 r. w kosztach 2010 r.[/ramka]

Natomiast gdy rabat wynikający z wystawionej przez dostawcę towarów faktury korygującej dotyczącej konkretnej dostawy towaru zostanie udzielony w roku podatkowym następującym po roku, w którym odbiorca tego towaru uzyska przychód w wyniku jego sprzedaży, to wartość tego rabatu obniży koszty uzyskania przychodów zgodnie z następującymi zasadami:

- jeśli podatnik obowiązany do sporządzania sprawozdania finansowego będzie w stanie ująć fakturę korygującą w księgach rachunkowych przed sporządzeniem sprawozdania finansowego za rok, którego dotyczy, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania – powinien ją uwzględnić (pomniejszyć koszty uzyskania przychodów) w roku podatkowym, którego rabat dotyczy;

[ramka][b]Przykład[/b]

Jeżeli w styczniu 2011 r. podatnikowi prowadzącemu księgi rachunkowe zostanie wystawiona i przekazana faktura korygująca dokumentująca otrzymanie rabatu do zakupu towarów handlowych sprzedanych w trakcie 2010 r., to powinien o przyznany rabat pomniejszyć koszty uzyskania przychodów roku 2010.[/ramka]

- jeśli podatnik obowiązany do sporządzania sprawozdania finansowego będzie mógł ująć fakturę korygującą w księgach dopiero po tym terminie, to powinien ją uwzględnić (pomniejszyć koszty uzyskania przychodów) w roku następującym po roku, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe lub złożone zeznanie, a więc w roku, w którym otrzymał rabat, a nie w roku, którego ten rabat dotyczy.

[ramka][b]Przykład[/b]

Jeżeli podatnik prowadzący księgi rachunkowe w lipcu 2011 r. otrzyma fakturę korygującą dokumentującą otrzymanie rabatu do zakupu towarów handlowych sprzedanych w trakcie 2010 r., to o udzielony rabat powinien pomniejszyć koszty uzyskania przychodów roku 2011.[/ramka]

Prawidłowość takiego sposobu postępowania potwierdzają organy podatkowe [b](zob. np. interpretacje izb skarbowych: w Bydgoszczy z 28 września 2009 r., ITPB3/423-355/09/PS, i w Poznaniu z 19 lutego 2009 r., ILPB3/423-789/08-4/MM).[/b]

Podobnie należy rozliczyć fakturę korygującą podwyższającą cenę po wystawieniu faktury pierwotnej (której efektem jest podwyższenie kosztów uzyskania przychodów).

Gdyby okazało się, że podatnik nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować kwoty otrzymanego rabatu do konkretnego nabycia towarów, to udzielony rabat należy rozliczyć w sposób właściwy dla tzw. kosztów pośrednich, tj. zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT lub art. 22 ust. 5c ustawy o PIT (patrz ramka i tekst poniżej), co potwierdza [b]interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 lipca 2010 r. (ITPB3/423-241/10/PS).[/b]

Rozliczając korektę faktury dotyczącą kosztów pośrednich, należy mieć na uwadze, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się wprost do stanu zaistniałego w przeszłości. Z tego powodu organy podatkowe rozróżniają dwie sytuacje:

- korekta jest wynikiem błędu, jaki został popełniony w momencie wystawienia faktury pierwotnej (przykład: korekta faktur dokumentujących zużycie energii elektrycznej, które nie odzwierciedlały faktycznego zużycia) – wówczas korekta kosztów następuje w roku podatkowym, w którym koszty te zostały poniesione,

- korekta jest wynikiem wystąpienia zdarzenia, które nastąpiło po wystawieniu faktury pierwotnej, o którym wystawca faktury nie wiedział w momencie jej wystawienia (przykład: korekta faktury wystawiona z powodu otrzymania rabatu) – korekta kosztów powinna być ujmowana na bieżąco, wystawienie takiej faktury korygującej nie wpłynie na koszty „pośrednie” prawidłowo zaksięgowane w latach poprzednich. [b](zob. interpretacje izb skarbowych: w Bydgoszczy z 13 stycznia 2010 r. (ITPB3/423-636/09/AM) i z 26 sierpnia 2008 r. (ITPB3/423-318/08/MT) oraz w Poznaniu z 8 września 2008 r. (ILPB1/415-407/08-5/AG).[/b]

[ramka][b]Kiedy potrącamy koszty bezpośrednie…[/b]

Z art. 15 ust. 4, 4b oraz 4c ustawy o CIT lub art. 22 ust. 5, 5a oraz 5b ustawy o PIT wynika, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

- sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego na złożenie zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

- złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego na złożenie tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego, są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego a poniesione po wspomnianych wcześniej dniach są potrącalne w roku podatkowym następującym po tym, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

[b]…a kiedy pośrednie[/b]

W myśl art. 15 ust. 4d i art. 22 ust. 5c ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, co do zasady, uważa się dzień, na który ujęto go w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto go na podstawie innego dowodu w razie braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT i art. 22 ust. 5d ustawy o PIT).

Jak wyjaśniła Izba Skarbowa w Poznaniu w [b]interpretacji z 10 listopada 2008 r. (ILPB3/423-492/08-6/HS)[/b]: „(…) pod pojęciem „dzień poniesienia kosztu” rozumieć należy dzień, na który spółka uwzględniła koszt w prowadzonych przez nią księgach rachunkowych.

Innymi słowy możliwość uznania poniesionego kosztu, którego związek z uzyskiwanymi przychodami jest pośredni, za koszt podatkowy jest uzależniona od jego zaksięgowania”.[/ramka]

[ramka][b]Inaczej przy metodzie memoriałowej, a inaczej przy kasowej[/b]

Sposób, w jaki korygowane są koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zależy od sposobu jej prowadzenia.

Przy metodzie memoriałowej faktury korygujące rozliczane są tak jak u prowadzących księgi rachunkowe, z tym że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się, w myśl art. 22 ust. 6b ustawy o PIT, dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Natomiast przy metodzie kasowej, w myśl art. 22 ust. 4 ustawy o PIT, koszty potrącane są tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Faktury korygujące (tak zwiększające, jak i zmniejszające koszty) powinny być ujmowane w rozliczeniu za okres, w którym je wystawiono. Wyjątkiem są wystawiane w celu naprawienia błędu w pierwotnej fakturze kosztowej. W takim wypadku korekty kosztów należałoby dokonać wstecz. [/ramka]

[ramka][b]Nie zawsze trzeba poprawiać[/b]

Otrzymanie faktury korygującej wpływa na wysokość kosztów podatkowych jedynie wtedy, gdy wydatki udokumentowane pierwotną fakturą mogły być zaliczone do takich kosztów.

Jeśli np. otrzymamy korektę faktury dokumentującą wydatki o charakterze reprezentacyjnym wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, to korekta taka oczywiście nie wpłynie na rozliczenie podatkowe.[/ramka]

[i]Autor jest doradcą podatkowym prowadzącym własną kancelarię podatkową[/i]

[ramka][b]Czytaj też artykuł [link=http://www.rp.pl/artykul/6,562942-Kiedy-po-korekcie-faktur-zmienia-sie-wielkosc-przychodow.html]Kiedy po korekcie faktur zmienia się wielkość przychodów[/link][/b][/ramka]