Warunkiem jest jednak to, by taki wydatek znalazł się na liście zabronionych, których ustawodawca nie uznaje za koszt podatkowy.
Enumeratywnie wymieniono je w art. 23 [link=http://]ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link]. W katalogu tym znalazły się m.in. koszty egzekucyjne związane z niewykonaniem zobowiązań bądź kary, opłaty i odszkodowania (łącznie z odsetkami) za nieprzestrzeganie przepisów ochrony środowiska.
Kosztem podatkowym będą natomiast wydatki mające związek z przychodami (art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przedsiębiorca może wrzucać do kosztów np. wydatki na paliwo do samochodu użytkowanego w związku z prowadzoną działalnością. Może nawet odliczać koszty dostępu do sieci Internet i użytkowania telefonu, jeżeli zdoła udowodnić, że faktycznie miały one wpływ na wysokość przychodu lub jego zachowanie (bo np. pocztą elektroniczną wysyłał oferty do klientów).
Ważne jest tylko, aby ponoszone wydatki były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeśli więc np. chcemy odliczać koszty comiesięcznych rozmów telefonicznych, to telefon musi zostać zarejestrowany na firmę, a nie na Jana Kowalskiego jako takiego.
