Jeśli przynajmniej 20, nie może zaliczyć tego wydatku do kosztów. Tak wynika chociażby z [b]interpretacji ministra finansów z 17 kwietnia 2009 r. (DD6/033/28/KWW/09/PK-169)[/b].
[srodtytul]Przepisy o należnościach... [/srodtytul]
O zasadach wypłaty świadczenia urlopowego mówi art. 3 ust. 4 – 5a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AA56F5BD1C40FD75738DD56883931287?id=74017]ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych[/link]. Nie może ono przekraczać odpisu podstawowego na fundusz przypadającego na danego pracownika. Ustala się je proporcjonalnie do wymiaru jego czasu pracy. Przepisy określają też termin wypłaty – raz w roku, nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu. Świadczenie przysługuje pracownikowi, który bierze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych urlopu.
Ustawa daje możliwość wypłaty świadczenia urlopowego tym firmom, które zatrudniają mniej niż 20 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) i nie tworzą zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zrezygnować z funduszu mogą też przedsiębiorstwa, które zatrudniają 20 lub więcej pracowników. Ustawa o zfśs nie przewiduje jednak wtedy wypłaty świadczenia urlopowego.
[srodtytul]... i regulacje podatkowe [/srodtytul]
Czy te zasady mają wpływ na podatkowe rozliczenie? Tak, bo świadczenie urlopowe może być kosztem uzyskania przychodów tylko wtedy, gdy zostało wypłacone zgodnie z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Mówi o tym art. 23 ust.1 pkt 42 u[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]stawy o PIT[/link] (oraz art. 16 ust. 1 pkt 45 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link]).
Dlatego też organy podatkowe nie zgadzają się na zaliczenie świadczenia do kosztów w większych firmach. Inaczej początkowo było w sprawie spółki, która zwróciła się z wnioskiem o interpretację do Izby Skarbowej w Katowicach. Spółka zatrudnia więcej niż 20 pracowników, ale nie utworzyła zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Na podstawie regulaminu wynagradzania wypłaca jednak pracownikom, którzy dostali co najmniej 14 dni wolnego, świadczenia urlopowe. Są one przyznawane na podobnych zasadach jak przewidziane w ustawie o zfśs.
Katowicka izba skarbowa potwierdziła, że takie świadczenie może być kosztem podatkowym spółki.
[srodtytul]Minister zabrania [/srodtytul]
Minister finansów zweryfikował jednak jej rozstrzygnięcie. Podkreślił, że wypłacane przez firmę pieniądze nie mogą być uznane za świadczenie urlopowe, o którym mówi ustawa o zfśs. Nie można ich zaliczyć do kosztów, gdyż przepisy wyłączają z nich wydatki na działalność socjalną.
Jak czytamy w interpretacji: „wydatki na działalność socjalną objętą przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie mogą być zaliczane do kosztów podatkowych. Zgodnie z tą ustawą za działalność socjalną uznawane są m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku (art. 2 pkt 1 tej ustawy).
Wydatki pracodawcy na dofinansowanie pracownikom kosztów urlopu wypoczynkowego niewątpliwie są wydatkami związanymi z wypoczynkiem. Ustawodawca przewidział w ustawie o CIT możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych tego rodzaju wydatków, pod warunkiem jednak, że wydatki te mają charakter świadczenia urlopowego, które przewidziane jest i wypłacane zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych”.
Podobnie było w [b]interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 czerwca 2009 r. (ILPB3/423-240/09-3/JG)[/b].
[srodtytul]Niektórzy odliczyli [/srodtytul]
Warto jednak przypomnieć, że niektóre firmy dostały w tej sprawie korzystne interpretacje własnych urzędów. Przykładowo w [b]interpretacji z 24 maja 2006 r. (1439/DF/410/169/2006/14a) Urząd Skarbowy Warszawa-Wawer[/b] stwierdził, że pracodawca wypłacający świadczenia urlopowe swoim pracownikom bez pośrednictwa funduszu może je zaliczyć do kosztów.
Powołał się przy tym na art. 6 ust. 1 ustawy o zfśs, zgodnie z którym świadczenia urlopowe obciążają koszty działalności pracodawcy.
Także [b]Urząd Skarbowy Warszawa-Mokotów w interpretacji z 6 lutego 2006 r. (1433/NG/423/50/06/IW) [/b]zgodził się na odliczenie świadczeń. Podkreślił, że ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT nie uzależnił możliwości ich zaliczania do kosztów od tego, czy pracodawca utworzył fundusz, a jedynie od tego, czy świadczenia wypłacane są zgodnie z ustawą o zfśs.
Nie powinno natomiast być problemów ze świadczeniami, które są wypłacane w mniejszych firmach (zatrudniających poniżej 20 osób). Potwierdza to interpretacja [b]Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie z 17 lipca 2007 r. (D.3/423-17/07)[/b].
[ramka][b]Rozliczamy tak jak wynagrodzenie[/b]
Świadczenie urlopowe trzeba doliczyć do przychodów pracownika. Przychodem ze stosunku pracy jest bowiem nie tylko wynagrodzenie, ale także inne profity otrzymane od firmy. Również świadczenie urlopowe. Żaden przepis ustawy o PIT nie zwalnia go z podatku.
Tak więc pracodawca musi potrącić od niego zaliczkę na podatek. Przy czym zrobi to dopiero w tym miesiącu, w którym je wypłacił (postawił do dyspozycji pracownika).
Potwierdza to przykładowo interpretacja [b]Izby Skarbowej we Wrocławiu z 20 lipca 2005 r. (PD II 415/48/05)[/b], w której czytamy: „Świadczenie realizowane jest na rzecz pracownika w następstwie istnienia stosunku pracy, dlatego też zaliczane jest do przychodów z pracy, jako wypłata pieniężna, bez względu na źródło jej finansowania”.[/ramka]