Bardzo często firmy zapewniają pracownikowi odbywającemu podróże służbowe całodzienne wyżywienie w postaci posiłków albo zwracają poniesione przez niego koszty udokumentowane fakturą lub rachunkiem.
Nie wypłacają mu natomiast w takiej sytuacji diet. Zazwyczaj jednak zwracane na podstawie faktur albo rachunków kwoty przewyższają wysokość diet. W praktyce zatem powstaje problem, czy różnica między zwróconą kwotą a dietą podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.
[srodtytul]Pieniądze dla podwładnego[/srodtytul]
Zgodnie z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawą o PIT[/link] za przychody ze stosunku służbowego czy stosunku pracy uważa się wszelkie wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło ich finansowania.
Zwolniono jednak z tego podatku diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza jego granicami.
Na tej podstawie pracownikowi z tytułu podróży służbowej odbytej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę przysługują diety oraz zwrot kosztów za przejazdy, dojazdy, noclegi, a także inne wydatki określone przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, do wysokości określonej w rozporządzeniach ministra pracy. Należności te są zwolnione z podatku dochodowego.
Warto wyjaśnić, że podróżą służbową jest każdy wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałe miejsce pracy – w celu wykonania zadania służbowego.
[srodtytul]Tylko przy bezpośrednim finansowaniu[/srodtytul]
Zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy dieta nie przysługuje pracownikowi przebywającemu w podróży służbowej, jeżeli zapewniono mu bezpłatne całodzienne wyżywienie.
Jeżeli zatem mamy do czynienia z podróżą służbową, to kwoty zwróconych pracownikowi związanych z nią wydatków wynikających z przedstawionej przez pracownika faktury lub rachunku, czyli koszty całodziennego wyżywienia podczas delegacji, są zwolnione z PIT. Firma jednak musi sama bezpośrednio finansować koszty całodziennego wyżywienia pracownika. Natomiast nie są mu w takim wypadku wypłacane diety. Taki pogląd wyrażają organy podatkowe, m.in. [b]Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 8 października 2009 r. (IPPB2/415-454/09-4/AS).[/b]
W związku z tym, jeżeli będą spełnione wszystkie wspomniane warunki przewidziane w przepisach, to [b]różnica między kwotą wynikającą z przedłożonej przez pracownika faktury lub rachunku a dietą nie będzie podlegała opodatkowaniu[/b].
[ramka][b]Przykład[/b]
Pan Bartłomiej pracuje w firmie handlowej. Często musi wyjeżdżać w delegacje służbowe.
W regulaminie wynagradzania w punkcie dotyczącym podróży służbowych umieszczono zapis, że pracownikowi wyjeżdżającemu w delegację firma zapewnia całodzienne wyżywienie w postaci posiłków lub zwraca poniesione przez niego koszty udokumentowane fakturą lub rachunkiem.
W tej sytuacji pracownikom wyjeżdżającym w podróże służbowe nie wypłaca się już diet. Średni koszt dziennego posiłku pana Bartłomieja wynosi około 40 zł. Pracownik ten zawsze przedstawia fakturę lub rachunek, które dokumentują wydatki na wyżywienie.
Jeżeli przyjąć, że dieta wynosi 23 zł za dobę podróży, to różnica między tą kwotą a wynikającą z faktury lub rachunku wynosi 17 zł (40 zł – 23 zł = 17 zł). Nadwyżka ta zatem nie będzie opodatkowana PIT.[/ramka]
