Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 26 października 2009 r. (IPPB1/415-692/09-4/EC)[/b].
Izba odpowiedziała na pytanie, czy wartość diet osoby prowadzącej działalność gospodarczą (polegającą na świadczeniu usług kierowania pojazdami) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wyjazdów służbowych. Odpowiedź była negatywna.
[srodtytul]Nie każdy i nie zawsze[/srodtytul]
Izba przypomniała, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link] nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących – w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
Zatem przedsiębiorca, ponosząc wydatki związane z wyjazdem służbowym, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie faktycznie poniesione wydatki, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu, o ile nie są one wyszczególnione jako niestanowiące takich kosztów.
Aby jednak przedsiębiorcy przysługiwały diety konieczne jest, by odbywana przez niego podróż miała cechy służbowej.
[srodtytul]Sąd powiedział nie...[/srodtytul]
Z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037]kodeksu pracy[/link] wynika, że pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Zgodnie jednak z [b]uchwałą Sądu Najwyższego z 19 listopada 2008 r. (II PZP 11/08)[/b] kierowca transportu międzynarodowego odbywający podróże służbowe w ramach wykonywania umówionej pracy i na określonym w umowie obszarze jako miejsce świadczenia pracy nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 77[sup]5[/sup] § 1 kodeksu pracy.
Tą ostatnią – w myśl k.p. – jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika.
[srodtytul]... a izba to potwierdziła[/srodtytul]
Zdaniem izby przepisy podatkowe nie pozwalają uznać za koszt uzyskania przychodów wydatków właściciela wykonującego usługi transportowe na jego wyżywienie w czasie podróży odbywanej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Podróż taka nie stanowi bowiem służbowej, a więc podróży służącej do wykonania jakiejś czynności związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą w miejscu będącym jej celem, lecz sama w sobie stanowi prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na przewozie towarów. Charakter tej działalności powoduje, że nie polega ona na wykonaniu jakiejś czynności, w tym służbowej, poza miejscem siedziby przedsiębiorstwa, w innej miejscowości, lecz czynnością taką jest sam przejazd, podróż między jedną a drugą miejscowością.
[b]„W sytuacji, gdy wykonywane usługi transportu stanowią przedmiot działalności gospodarczej, usługi takie nie są podróżą służbową, wobec czego przedsiębiorcy nie przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych”[/b] – czytamy w interpretacji.
Organy podatkowe w zakresie braku możliwości zaliczania do kosztów wydatków na podróż służbową przedsiębiorcy kierowcy są konsekwentne. Świadczą o tym m.in. [b]interpretacje Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 sierpnia 2009 r. (ITPB1/415-574/09/AK) oraz z 17 lipca 2009 r. (ITPB1/415-446/09/AK).[/b]
[ramka][b]Uwaga [/b]
[b]Podróżą służbową nie jest osobiste wykonywanie usług transportowych przez przedsiębiorcę w zakresie działalności przedsiębiorstwa i na podstawie zawartej z kontrahentem umowy.[/b][/ramka]
