[b]Tak.[/b] Świadczy bowiem usługę reklamową.
[b]Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 16 stycznia 2003 r. (III SA 1602/01) [/b]potwierdził za urzędem statystycznym (który w tej sprawie dokonał klasyfikacji usługi), że „usługa polegająca na podawaniu nazwy, logo oraz innych danych sponsora (…) w zamian za przekazanie przez niego pewnej kwoty pieniężnej lub przedmiotów rzeczowych na rzecz świadczącego tego typu usługę mieści się w grupowaniu usługi reklamowe pozostałe”.
W związku z powyższym sponsorowany powinien udokumentować świadczoną przez siebie usługę reklamy, wystawiając fakturę VAT. Nie dotyczy to sytuacji, gdy sponsorowany nie jest czynnym podatnikiem VAT, ponieważ korzysta ze zwolnienia podmiotowego (z powodu niskich obrotów – art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT).
Jeżeli sponsoring ma charakter rzeczowy, to sponsor powinien wystawić fakturę dotyczącą sprzedaży jego towarów, natomiast sponsorowany – fakturę za reklamę. W takiej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem usługi w zamian za otrzymany towar.
Według [b]interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 19 grudnia 2008 r. (IBPB3/423-849/08/CzP):[/b] „w razie braku faktury (rachunku) czy też innego dowodu dokumentującego wykonanie wskazanych usług reklamowych wydatki związane ze sponsoringiem określanym jako sponsoring niewłaściwy są traktowane w całości jako darowizna, co jest równoznaczne z brakiem możliwości zaliczenia jej wartości do kosztów uzyskania przychodów”. W takim wypadku sponsor dokonujący przekazania towarów powinien wystawić fakturę wewnętrzną i opodatkować dostawę (jeżeli przysługiwało mu odliczenie VAT).
