[b]W wyniku ugody sądowej jako pozwany zostałem zobowiązany do wypłaty byłemu pracownikowi 70 tys. zł z tytułu ugodowego zaspokojenia roszczeń pracowniczych (zaległej premii motywacyjnej i części odprawy emerytalnej) w dwóch ratach po 35 tys. zł. Ponieważ ugoda nie wskazuje, że są to kwoty netto, przy ich wypłacie potrąciłem należny podatek dochodowy i odprowadziłem go do urzędu skarbowego. Pracownik domaga się teraz wypłaty 70 tys. zł bez potrąceń. Czy słusznie?[/b]
[b] Nie.[/b] Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania (niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów prawa) otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:
- otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
- dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
W przypadku gdy otrzymane przez byłego pracownika świadczenie będzie wprawdzie odszkodowaniem, ale zostanie wypłacone na innej podstawie niż określona w tym przepisie (innej niż ustawa), to odpadnie możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy.
70 tys. zł wypłaconych byłemu pracownikowi nie jest odszkodowaniem wynikającym z przepisów odrębnych ustaw, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, nie znajdzie również zastosowania do wypłaconej kwoty art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, zgodnie z którym zwolnienie nie ma zastosowania do odszkodowań dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Wypłacona kwota stanowi świadczenie, którego celem jest naprawienie wyrządzonej szkody. Ta ostatnia polega w tym przypadku na niewypłaceniu byłemu pracownikowi wynagrodzenia z tytułu premii motywacyjnej oraz części odprawy emerytalnej. Nie jest ona jednak odszkodowaniem w rozumieniu ani przepisów prawa cywilnego, ani prawa pracy. Jest to wypłata zaległych należności z tytułu łączącego podatnika z byłym pracodawcą – stosunku pracy. W tym wypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że realizacja należności nastąpiła na podstawie ugody sądowej.
W tej sytuacji czytelnik jako płatnik zobowiązany był do pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Na prawidłowość takiego postępowania zwróciła uwagę [b]Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 17 lipca 2009 r. (PPB2/415-322/09-4/MK)[/b].
[i]Podstawa prawna:
– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=D0D3AE85778EA4C046F27F8467F4DF04?id=80474]ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.)[/link]. [/i]
