W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 22 ust. 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=EF4AA60652391B7BE4E9C8C5979340C2?id=80474]ustawy o PIT[/link] koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione (metoda kasowa). Wybór tej metody oznacza, że wydatki zaliczane są do kosztów według daty ich poniesienia, bez względu na to, jakiego okresu dotyczą. Zgodnie z art. 22 ust. 6b za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. W związku z tym całą wartość faktury należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie jej otrzymania, tzn. w lipcu.
Potwierdzają to organy podatkowe. W piśmie[b] Izby Skarbowej w Opolu z 11 września 2007 r. (PF-I/4180-0005/07/TE[/b]), czytamy: „W związku ze stosowaniem w zakresie potrącania kosztów metody kasowej należy stwierdzić, że ewidencjonowanie kosztów, w tym również pozostałych (poza zakupem materiałów podstawowych i towarów handlowych), powinno nastąpić w dniu, w którym podatnik wszedł w posiadanie dowodu stwierdzającego zdarzenie gospodarcze stanowiące podstawę zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i z którego wynika zobowiązanie do zapłaty z tego tytułu określonej kwoty pieniężnej, bez znaczenia pozostaje przy tym, kiedy i w jakiej formie (raty, kompensata, odroczony termin płatności) nastąpi zapłata należności objętej tym dokumentem”.
[i]Autorka jest współpracownikiem Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska[/i]
