Ulgi w zapłacie podatków (odroczenie terminu płatności i rozłożenie na raty oraz umorzenie zaległości podatkowej) to mechanizmy, z których przedsiębiorcy – w czasach kryzysu – będą zapewne korzystali coraz częściej.

Kiedy o ulgę można się starać? Ordynacja podatkowa mówi, że wtedy, gdy wymaga tego m.in. ważny interes podatnika.

W praktyce jednak możliwość zastosowania ulgi w spłacie podatku jest bardzo trudna do uzyskania. Niesprecyzowane przesłanki, jakie warunkują jej zastosowanie (przepisy nie określają ich bowiem szczegółowo, mówią jedynie o ważnym interesie podatnika lub interesie publicznym, nie podając definicji), a także uznanie organu, który ocenia, czy te przesłanki wystąpiły – powoduje, że na ulgę mogą liczyć podatnicy znajdujący się naprawdę w ciężkiej sytuacji.

[srodtytul]Trzy rodzaje pomocy[/srodtytul]

Ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, o które może się starać przedsiębiorca, można podzielić na trzy grupy. Po pierwsze będą to ulgi, które nie stanowią pomocy publicznej. Po drugie ulgi, które stanowią pomoc de minimis – w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Trzecia grupa to ulgi w spłacie zobowiązań, które stanowią pomoc publiczną, w tym w ramach tzw. wyłączeń grupowych, które dotyczą pomocy na określone cele, m.in. na szkolenia, zatrudnienie, na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw. Pomoc w ramach wyłączeń grupowych to taka, której nie dotyczy obowiązek notyfikacji Komisji Europejskiej.

[srodtytul]Do kogo z podaniem...[/srodtytul]

Jeśli przedsiębiorca chce uzyskać ulgę w spłacie podatku, musi zwrócić się w tej sprawie do organu podatkowego. Będzie to:

- naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa – jako organ pierwszej instancji,

- dyrektor izby skarbowej oraz dyrektor izby celnej – jako organ odwoławczy,

- samorządowe kolegium odwoławcze – jako organ odwoławczy od decyzji wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa.

[srodtytul]... i co w nim napisać [/srodtytul]

Konieczne będzie przygotowanie odpowiedniego wniosku. Pisząc go, przedsiębiorca powinien, poza przepisami ordynacji podatkowej, wziąć pod uwagę dodatkowo dotyczące zasad udzielania pomocy publicznej. Obowiązku tego nie ma tylko wtedy, gdy wniosek przygotowuje podatnik niebędący przedsiębiorcą.

W przepisach brak wskazania, jakie elementy powinien zawierać wniosek. Wydaje się jednak, że [b]nie może w nim zabraknąć takich elementów, jak treść żądania, wskazanie podmiotu, od którego pochodzi, a także adresu jego siedziby lub miejsca prowadzenia działalności.[/b]

Ponieważ do ulg w spłacie zobowiązań podatkowych dla firm zastosowanie mają przepisy ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, przedsiębiorca powinien określić formę wnioskowanej pomocy publicznej.

[b]Wniosek o przyznanie ulgi można złożyć bezpośrednio w organie podatkowym lub za pośrednictwem poczty.[/b] W wyjątkowych sytuacjach wniosek można złożyć ustnie do protokołu.

[ramka][b]Uwaga [/b]

Podatnik nie dostaje ulgi za darmo. Ponosi koszty rozłożenia zapłaty podatku w czasie w postaci opłaty prolongacyjnej.[/ramka]

[ramka][b]Potrzebne będą zaświadczenia[/b]

Przedsiębiorca powinien razem z wnioskiem o udzielenie pomocy przedstawić:

- gdy ubiega się o pomoc de minimis – wszystkie zaświadczenia o udzieleniu tej pomocy, jakie otrzymał w ciągu ostatnich trzech lat poprzedzających dzień wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy,

- gdy stara się o inną pomoc niż de minimis – informacje o otrzymanej pomocy publicznej, zawierające przede wszystkim wskazanie dnia i podstawy prawnej jej udzielenia, formy i przeznaczenia albo informacji o nieotrzymaniu pomocy.

Pamiętajmy, że do czasu przekazania wymienionych informacji pomoc nie zostanie udzielona. [/ramka]