Świadczenia urlopowe wypłacane przez firmy nietworzące zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (zfśs), a zatrudniające ponad 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, nie są kosztami uzyskania przychodów.

[b] Takie jest najnowsze stanowisko ministra finansów wyrażone w interpretacji indywidualnej z 17 kwietnia 2009 r. (DD6/033/28/KWW/09/PK-169), zmieniającej pozytywne dla podatnika stanowisko Izby Skarbowej w Katowicach. [/b]

Spółka występująca o interpretację zaznaczyła, że pracownik nabywa prawo do takiego świadczenia urlopowego bez względu na sytuację życiową, rodzinną czy materialną, a zasady jego wypłaty i wysokość zostały określone w sposób podobny do tego z ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Minister powołał się jednak na art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zfśs. Z tym że kosztem takim są świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zfśs. Z tego wynika, że wydatki na działalność socjalną uregulowaną przepisami ustawy o zfśs nie mogą być zaliczane do kosztów podatkowych.

Minister wskazał, że zgodnie z tą ustawą za działalność socjalną uznawane są m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku. Jego zdaniem wydatki pracodawcy na dofinansowanie pracownikom kosztów urlopu wypoczynkowego niewątpliwie są wydatkami związanymi z wypoczynkiem. Ustawodawca przewidział w ustawie o CIT możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych tego rodzaju wydatków, pod warunkiem że mają one charakter świadczenia urlopowego, które przewidziane jest i wypłacane zgodnie z przepisami ustawy o zfśs. W ich świetle [b]świadczenie urlopowe może być wypłacane przez pracodawcę zatrudniającego według stanu na 1 stycznia danego roku podatkowego mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, jeżeli nie został utworzony zfśs[/b] (art. 3 ust. 3 ustawy o zfśs).

[b]Świadczenie, wypłacane przez pracodawcę zatrudniającego ponad 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i nietworzącego zfśs, mimo nazwania go urlopowym, nie może być[/b] – zdaniem ministra – [b]utożsamiane ze świadczeniem urlopowym, o którym mowa w ustawie o zfśs. Wydatki poniesione na wypłatę tego rodzaju świadczenia urlopowego nie są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT.[/b]

Interpretacja MF dotyczyła podatnika CIT, ale identyczne zasady mają zastosowanie do podatników PIT.