Nie pozwalają na to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z nich, że wynagrodzenie wypłacone małżonkowi i małoletnim dzieciom przedsiębiorcy, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, nie jest kosztem podatkowym. Tak samo jest z wynagrodzeniem wypłaconym – w przypadku spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – małżonkom i małoletnim dzieciom wspólników.
Na tym jednak nie koniec. Nie dosyć bowiem, że [b]u przedsiębiorcy wypłacone wynagrodzenie nie jest kosztem, to u członka rodziny jest ono przychodem ze stosunku pracy. A to oznacza, że trzeba od niego pobrać zaliczkę na podatek.[/b]
Od wypłaconych wynagrodzeń trzeba też pobierać i odprowadzać składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Jak je naliczać, zależy od tego, czy członkowie rodziny pozostają z przedsiębiorcą we wspólnym gospodarstwie domowym czy nie. Jeśli tak – składki są naliczane jak za osobę współpracującą. Jeśli nie, trzeba je obliczać według zasad obowiązujących pracowników.
Pocieszające w przypadku składek jest to, że w części finansowanej przez siebie przedsiębiorca może zaliczyć je do kosztów podatkowych.
[b]Czasem właścicielom firm wydaje się, że korzystniej będzie, gdy zatrudnią członka rodziny na umowę-zlecenie. Czy jednak rzeczywiście? Okazuje się, że niekoniecznie.[/b]
Przede wszystkim wartość wypłaconego im wynagrodzenia nie będzie mogła być u przedsiębiorcy kosztem podatkowym. Kosztem nie będą też składki na ubezpieczenia społeczne za osoby będące zleceniobiorcami w części przez nie finansowanej. Będą nim natomiast te składki, które przedsiębiorca opłaci z własnych środków.
W przypadku umowy-zlecenia przedsiębiorca ma też obowiązek pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego zaliczkę na podatek.
