Podobnie kosztem będą wydatki na dojazdy i noclegi z miejsca zamieszkania na terytorium Niemiec do Polski.
[b]Wynika tak z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 17 kwietnia 2009 r. (IPPB1/415-66/09-2/JB).[/b]
Z wnioskiem o interpretację wystąpił podatnik, który mieszka na terenie Niemiec. Jednocześnie w Polsce założył firmę. Jest zarejestrowany w urzędzie skarbowym jako czynny podatnik VAT prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą. Jej przedmiotem są m.in. usługi wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.
Po rejestracji jako czynny podatnik VAT podatnik kupił nieruchomość, na której wybudował halę magazynowo-produkcyjną. Uzyskuje przychody ze świadczenia usług wynajmu tej hali.
Przed rozpoczęciem działalności (tj. przed dokonaniem wpisu do ewidencji oraz przed rejestracją w urzędzie skarbowym) poniósł wydatki bezpośrednio związane z założeniem działalności w Polsce oraz przygotowaniem nieruchomości do wynajmu. Wśród wydatków tych były m.in. opłaty za usługi kancelarii prawnej, która zajmowała się przygotowaniem dokumentów związanych z rozpoczęciem działalności, usługi doradcze związane z przygotowaniem wniosków i dokumentów niezbędnych do zarejestrowania działalności w urzędzie skarbowym, usługi tłumaczeń dokumentów, usługi architektoniczne związane z projektowaniem hali na nieruchomości, a także usługi hotelowe związane z pobytem w Polsce, opłaty parkingowe na lotnisku i zakup biletu lotniczego z Niemiec do Polski i z powrotem.
[b]Podatnik zastanawiał się, czy może te opłaty rozliczyć.[/b]
Izba skarbowa stwierdziła, że przepisy ustawy o PIT stosujemy z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.
[srodtytul]Trzeba pamiętać o umowach[/srodtytul]
Jeśli Polska jest stroną takich umów, mają one pierwszeństwo w stosowaniu przed przepisami ustawy odnośnie ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego.
Zgodnie z umową między Polską a Niemcami z 2003 r. zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.
[b]Jeśli zatem przedsiębiorstwo niemieckie wykonuje działalność w Polsce poprzez położony tam zakład, to w każdym państwie (zarówno w Polsce, jak i Niemczech) należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć,[/b] gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.
[srodtytul]Jak postąpić z majątkiem...[/srodtytul]
Izba zauważyła również, że skoro źródłem przychodów podatnika są m.in. usługi wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, zasady opodatkowania dochodu z majątku nieruchomego są w sposób jednoznaczny uregulowane w art. 6 umowy polsko-niemieckiej. Przepis ten nie zawiera jakiegokolwiek odesłania do regulacji art. 7 umowy (zyski przedsiębiorstw). Wobec tego, jeżeli podatnik będzie osiągał w Polsce dochód typowo pochodzący z majątku nieruchomego, nie ma powodu, aby opodatkowanie takiego dochodu rozważać w aspekcie istnienia zakładu.
[srodtytul]...i uwzględnić koszty[/srodtytul]
Przenosząc te rozważania na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Ustawodawca wyraźnie wskazuje, że [b]kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów.[/b] Oznacza to, że koszty te muszą być związane ze źródłem przychodów.
Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane ze źródłem przychodów, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Nie są nimi jednak wydatki, które ponosi każda osoba fizyczna i to niezależnie od tego, czy prowadzi określoną działalność gospodarczą, czy też nie.
Przykładem tego rodzaju wydatków osobistych niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a ponoszonych przez wszystkie osoby fizyczne, są między innymi wydatki na wyżywienie (usługi gastronomiczne). W tej zatem sytuacji ponoszone przez podatnika wydatki na dojazdy i noclegi z miejsca zamieszkania na terytorium Niemiec do Polski i wydatki poniesione przed formalną rejestracją jednoosobowej działalności gospodarczej w urzędzie skarbowym stanowią koszty uzyskania przychodów, z wyjątkiem usług gastronomicznych.
[ramka][b]Uwaga[/b]
Prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem.[/ramka]
[ramka][b]Ważne [/b]
Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu każdy przypadek poza wyraźnie wskazanymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodami i racjonalnością działania. To na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami.[/ramka]
