Coraz częściej się zdarza, że kontrahenci nie dotrzymują umów, spóźniają się z płatnościami. Nic dziwnego, że partnerzy handlowi, podpisując kontrakt, starają się zabezpieczyć na wszelkie możliwe sposoby. Jednym z nich jest możliwość sprawdzenia przyszłego kontrahenta np. w Krajowym Rejestrze Długów albo uzyskanie zaświadczenia o niezaleganiu przez kontrahenta w podatkach. To jednak kosztuje. Nie dziwi zatem, że wydatki te podatnik chciałby zaliczyć do kosztów podatkowych.

[srodtytul]Udowadnia podatnik [/srodtytul]

Co do zasady kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, jakie podatnik ponosi w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem tych, które szczegółowo wymieniają ustawy o podatkach dochodowych (ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych).

W katalogach tych nie ma mowy o opłacie abonamentowej z tytułu uzyskiwania informacji z Krajowego Rejestru Długów.

Słusznie zatem podatnicy uważają, że wydatki poniesione na ten cel powiększają koszty uzyskania przychodów.

Powinni jednak pamiętać, że każdorazowo będą zobowiązani do wykazania, czy poniesienie konkretnego wydatku ma związek z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Jeśli tego związku nie wykażą, nie będą mogli zaliczyć określonego wydatku do kosztów, a nawet jeśli wrzucą wydatek w ciężar kosztów prowadzonej działalności, mogą narazić się na nieprzyjemności ze strony organów podatkowych, jeśli te dokonają kontroli i zakwestionują zasadność danego wydatku.

[srodtytul]Potrącanie kosztów w czasie[/srodtytul]

Na przełomie lat podatkowych dużego znaczenia nabiera podział kosztów na te, które powinny być przyporządkowywane do konkretnych przychodów, oraz pozostałe – tylko pośrednio związane z przychodem. Problem dotyczy wszystkich podatników prowadzących księgi rachunkowe. Z przepisów wynika, [b]że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.[/b]

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

- sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

- złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Z kolei koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

[srodtytul]Pośrednie i bezpośrednie[/srodtytul]

Przepisy uwzględniają podział kosztów na dwie grupy: te, które wiążą się z konkretnym przychodem, i te, które z przychodami wiążą się tylko pośrednio. Pierwsze powinny być przyporządkowane do okresu, w którym przychód został osiągnięty. Najlepszy przykład tego rodzaju kosztów to zakup towarów. Bez względu na termin płatności koszty z tego tytułu powinny być przyporządkowane do okresu, kiedy nastąpiła ich sprzedaż.

Druga grupa, czyli koszty pośrednio związane z przychodami, nie powinna sprawiać problemów. [b]Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. [/b]Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

[ramka][b]Czasem też dobre informacje[/b]

[b]Biura informacji gospodarczej nie gromadzą tylko złych wiadomości o przedsiębiorcach.[/b] Mogą również umieszczać informacje o rzetelnych płatnościach. Wszystko zależy jednak od inicjatywy firmy w tej sprawie, bo kontrahenci nie mają obowiązku przekazywać pozytywnych informacji, gdy ich o to nie poprosimy. [/ramka]