Tak stwierdził [b]WSA w Warszawie w wyroku z 3 października 2008 r. (III SA/Wa 1080/08)[/b].
Spółka zamierzała zawrzeć umowę leasingu operacyjnego, na mocy której miała przejąć naczepy towarowe. Okres ich używania miał wynosić 36 miesięcy. W umowie leasingu określono opłatę wstępną w wysokości 5 proc. ceny towaru i 36 kolejnych rat. Łącznie suma wszystkich opłat (bez VAT) miała być większa od wartości początkowej przedmiotu leasingu. Spółka zapytała we wniosku o interpretację, czy prawidłowo rozliczyła opłatę wstępną oraz pierwszą ratę leasingową, tj. czy właściwie przyjęła, że 1/36 opłaty jest kosztem przez 36 miesięcy, natomiast pierwsza rata leasingowa jest potrącana w dniu jej poniesienia jako koszt pośredni.
Minister finansów uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Jego zdaniem spółka zawierając umowę leasingu, powinna podzielić koszt poniesienia zarówno opłaty wstępnej, jak i pierwszej raty leasingowej proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy. Obie te opłaty są bowiem tożsame. Są samoistne, nieprzypisane do poszczególnych rat leasingowych, a ich poniesienie przed lub na początku okresu wynikającego z umowy leasingu jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia jej realizacji.
Sąd przyznał rację spółce. W uzasadnieniu podkreślił, że [b]nie można uznać opłaty wstępnej za tożsamą z pierwszą ratą leasingową.[/b]
[i]Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]
[ramka] [b]Komentuje Marcin Lachowicz, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]
WSA w Warszawie wyraźnie nakazał rozróżniać pierwszą ratę leasingu od opłaty wstępnej. W konsekwencji trzeba do nich stosować odmienne zasady rozliczania.
Opłaty wstępne ponoszone w związku z zawarciem umowy leasingu są kosztami uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (tj. okresu, na jaki zawarto umowę leasingu). Tak wynika z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty niezwiązane bezpośrednio z przychodem a dotyczące okresów przekraczających rok podatkowy (w przypadkach, w których nie sposób określić, jaka ich część odnosi się do poszczególnych lat) powinny być rozliczane proporcjonalnie do okresów, jakich dotyczą. Część organów podatkowych na równi z opłatami wstępnymi traktowała jednak pierwszą ratę leasingową, argumentując, że ma charakter samoistny i powinna być odnoszona do całego okresu leasingu (np.[b] interpretacje Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 grudnia 2007 r., ILPB3/423-97/07-3/EK, oraz Izby Skarbowej w Katowicach z 27 grudnia 2007 r., IBPB3/423-154/CzP/KAN-931/07)[/b]. W konsekwencji, zdaniem organów podatkowych, pierwsza rata leasingowa – podobnie jak opłata wstępna – powinna stanowić koszt uzyskania przychodów rozpoznawany proporcjonalnie do okresu, na jaki zawarto umowę leasingu.
WSA sprzeciwił się takim praktykom, stwierdzając, że nie można utożsamiać pierwszej raty leasingowej z opłatą wstępną. Jego zdaniem pierwszą ratę, uiszczoną po zawarciu umowy leasingu i po przyjęciu przedmiotu umowy do używania, można zaliczyć do kosztów w momencie poniesienia. [/ramka]
