Rozporządzenie w sprawie kas fiskalnych zawiera katalog czynności bezwzględnie zobowiązujących do ich zainstalowania, nawet jeśli obroty detaliczne firmy nie przekraczają 40 tys. zł. Zawarty jest w § 4 rozporządzenia.
Każdemu klientowi muszą wydawać paragony przedsiębiorcy:
- zajmujący się sprzedażą gazu płynnego,
- świadczący usługi przewozów regularnych i nieregularnych pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w poz. 6 i 7 załącznika do rozporządzenia,
- świadczący usługi przewozu osób i ładunków taksówkami.
Obowiązek ten dotyczy także firm zajmujących się dostawą:
- silników spalinowych tłokowych, wewnętrznego spalania, typu stosowanego w pojazdach mechanicznych (PKWiU 34.10.1),
- nadwozi do pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep (PKWiU 34.2),
- części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych i ich silników (PKWiU 34.3),
- sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (ex PKWiU 32),
- sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (ex PKWiU 33.40.3),
- wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
- nagranych, z zapisanymi danymi lub zapisanymi pakietami oprogramowania komputerowego (w tym również sprzedawanych łącznie z licencją na użytkowanie): płyt CD, DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset wideo), dyskietek, kart pamięci, kartridży,
- wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych (bez względu na symbol PKWiU).
Od 1 listopada wykaz ten zostaje rozszerzony o dostawę wyrobów tytoniowych (PKWiU 16.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2 proc. oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5 proc. (bez względu na symbol PKWiU).
Lista towarów, których dostawa bezwzględnie musi być ewidencjonowana w kasie fiskalnej sprawia problemy w wielu firmach, które w ogóle nie prowadzą sprzedaży detalicznej, a więc nie mają zainstalowanych kas. To dlatego że wiele z nich sprzedaje używany sprzęt swoim pracownikom. W świetle dotychczas obowiązujących przepisów, aby sprzedać pracownikowi używany telefon, należało posiadać kasę. Od 1 lipca, wraz z wejściem w życie nowego rozporządzenia, na szczęście to się zmieniło. Nakaz wydawania paragonów nie dotyczy bowiem dostawy na rzecz pracowników:
- silników spalinowych tłokowych, wewnętrznego spalania, typu stosowanego w pojazdach mechanicznych (PKWiU 34.10.1), nadwozi do pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep (PKWiU 34.2), części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych i ich silników (PKWiU 34.3);
- sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (ex PKWiU 32);
- sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (ex PKWiU 33.40.3);
- wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy;
- nagranych, z zapisanymi danymi lub zapisanymi pakietami oprogramowania komputerowego (w tym również sprzedawanymi łącznie z licencją na użytkowanie): płyt CD, DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset wideo), dyskietek, kart pamięci, kartridży.
Z interpretacją § 4 rozporządzenia mają problemy m.in. właściciele warsztatów samochodowych. Wykonują oni bowiem usługi z wykorzystaniem części, których dostawa musi być ewidencjonowana w kasie fiskalnej. Ustawa o VAT wyraźnie jednak odróżnia świadczenie usług od dostawy towarów. Dlatego nie powinno być wątpliwości, że warsztat, którego obroty od klientów detalicznych nie przekraczają 40 tys. zł, nie musi instalować urządzeń fiskalnych.
Takie rozumienie przepisów potwierdza m.in. interpretacja [b]Urzędu Skarbowego w Tomaszowie Lubelskim z 22 stycznia 2007 r. (PPP443-32/2006)[/b]. Podatnik, który wystąpił z pytaniem, świadczy usługi konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych (PKWiU 50.20). Sporadycznie kupuje części do samochodu konkretnego klienta, które zwiększają wartość usługi. Urząd uznał, że w takiej sytuacji nie dokonuje dostawy towarów wymienionych w § 4 pkt 4 rozporządzenia o kasach fiskalnych, lecz jedynie świadczy usługi, do których wykonania potrzebne są części i akcesoria. Usługa ta traktowana jest jako całość, nie ma rozgraniczenia na naprawę i dostawę towarów, a wartość części i akcesoriów jest wliczana w cenę. Jak słusznie zauważył urząd, tego rodzaju usługi nie są wymienione w § 4 pkt 4 rozporządzenia. Podmiot je świadczący jest więc zwolniony z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej do dnia, gdy jego obroty przekroczą 40 tys. zł.
Ciekawy problem musiała rozwiązać [b]Izba Skarbowa w Katowicach (interpretacja z 28 lutego 2008 r., IBPP1/443-515/07/LSz/KAN-2565/11/07)[/b]. Podatnik, który zwrócił się z pytaniem, od dwóch lat prowadzi jednoosobową firmę zajmującą się usługami informatycznymi oraz sprzedażą hurtową komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania. Zamierza jednak rozszerzyć prowadzoną działalność o usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo i DVD (PKWiU 92.11.31-00.00). Będzie ona polegała na filmowaniu zdarzeń (ślubów, komunii). Efekty będą dostarczane klientom na płytach CD i DVD. Zdaniem podatnika w takiej sytuacji nie ma obowiązku zakupu kasy fiskalnej, jeśli jego obroty detaliczne nie przekraczają 40 tys. zł. Fiskus zgodził się z tym stanowiskiem. Uznał, że podatnik nie dokonuje dostawy nagranych płyt CD i DVD. Nie ulega bowiem wątpliwości, że przedmiotem sprzedaży jest usługa. Nie ma znaczenia, że w praktyce następuje ona poprzez przekazanie klientowi płyty DVD lub CD.
[b]Jeśli towar sprzedaje firma z siedzibą w innym państwie, rozporządzenie w sprawie kas fiskalnych nie ma zastosowania [/b]
Potwierdza to odpowiedź[b] Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2008 r. (IPPP1-443-523/07-2/BS)[/b].
Z pytaniem zwróciła się spółka z siedzibą w innym państwie UE. Zamierza ona rozpocząć sprzedaż wysyłkową telefonów komórkowych i akcesoriów na rzecz osób fizycznych zamieszkałych w Polsce. Polscy klienci będą zamawiać produkty korzystając ze sklepu internetowego, a płacić będą za pomocą karty kredytowej. Telefony i akcesoria będą wysyłane do klientów kurierem z magazynu spółki znajdującego się poza Polską (ale na terenie UE). Dostawy będą dokumentowane fakturami, które będą dołączone do paczki z zamówionymi towarami.
Spółka nie jest aktualnie zarejestrowana jako polski podatnik VAT, nie ma w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności oraz nie realizowała dotychczas sprzedaży wysyłkowej w Polsce.
Szacowana wielkość sprzedaży wysyłkowej spółki w Polsce przekroczy najprawdopodobniej próg 35 tys. euro (lub 160 tys. zł, tj. próg sprzedaży wysyłkowej, który obowiązuje w Polsce od 1 stycznia 2008 r.), co będzie oznaczać obowiązek rejestracji do celów VAT.
Spółka zwraca uwagę, że niezależnie od zamiaru rejestracji na VAT w Polsce nie będzie fizycznie obecna na jej terytorium. Czy w takiej sytuacji ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących?
Izba skarbowa potwierdziła stanowisko zagranicznej firmy, że nie będzie musiała stosować polskiego rozporządzenia w sprawie kas fiskalnych. Co prawda ze względu na wielkość sprzedaży dostawa będzie traktowana dla celów rozliczeń podatkowych jak dostawa dokonana w kraju, ale wyłącznie w celu rozliczenia VAT. Art. 111 ust. 1 ustawy o VAT nakazujący stosowanie kas fiskalnych nie ma w tym wypadku zastosowania, ponieważ nie odnosi się do sprzedaży wysyłkowej na terytorium Polski.