Orzekł tak WSA we Wrocławiu w wyroku z 20 maja 2008 r. (I SA/Wr 1712/07).
Spółka postanowiła zorganizować z okazji świąt zakładowych i pracowniczych imprezy przeznaczone dla zatrudnionych. Uznała, że poniesione na nie wydatki może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, ponieważ pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Co więcej poniesione zostały w celu uzyskania przychodu. Imprezy pracownicze integrują pracowników, co wpływa na ich wydajność.
Organy podatkowe nie zgodziły się jednak ze stanowiskiem spółki. Stwierdziły, że brak jest związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami i uzyskaniem przychodu.
Podatnik wniósł więc skargę do sądu administracyjnego, który uchylił zaskarżoną decyzję. Wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych aby zaliczyć wydatki do kosztów podatkowych, należy je ponieść w celu uzyskania przychodu. Co do zasady spotkania pracowników mają wpływ na osiągnięcie przychodu. Zgrana załoga wpływa na dobrą atmosferę pracy i polepsza wydajność. Jednak nie każdy wydatek jest związany z uzyskaniem przychodu. Spółka w przedstawionym stanie faktycznym podała kilka rodzajów imprez, ale organy uznały wszystkie za niezwiązane z uzyskaniem przychodu. Tymczasem – zdaniem sądu – powinny odnieść się do każdego rodzaju imprezy oddzielnie. Jeśli lakonicznie stan faktyczny przedstawiony przez podatnika na to nie pozwala, powinien go uzupełnić.
Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Wyrok potwierdza linię orzeczniczą, zgodnie z którą wydatki na organizację imprez, których celem jest m.in. integracja pracowników, mogą być kosztem podatkowym. W mojej ocenie nie ma bowiem wątpliwości, że takie wydatki spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile charakter danej imprezy umożliwia pracownikom tworzenie więzi między sobą. Na integrację grupy wpływają nie tylko gry zespołowe i konkursy – pierwsze kojarzone z imprezami pracowniczymi, ale również alternatywne formy spędzania czasu, takie jak wspólny wypad w góry czy udział pracowników w konkretnej akcji charytatywnej.
Co istotne, organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny, czy dany rodzaj imprezy mógł bądź nie mógł przyczynić się do zwiększenia integracji w zespole. Taka ocena może być dokonana jedynie przez podatnika bądź – w drodze sporu sądowego – przez biegłego. Należy tu wspomnieć o piśmie MF z 2 marca 2006 r. (PB3/GM-8213-298/05/1680) podzielającym to stanowisko. Warto na nie powołać się w razie sporów z organami podatkowymi.
Jednak nie wszystkie imprezy, w których biorą udział pracownicy podatnika, będą mogły w całości być rozliczone w kosztach. Pewne wątpliwości budzą zwłaszcza takie, które łączą cel integracyjny z reprezentacyjnym (uczestniczą w nich zarówno pracownicy, jak i kontrahenci podatnika), gdzie koszty stanowią głównie usługi gastronomiczne. Organy podatkowe mogą próbować kwestionować wydatki dotyczące ich organizacji.
Kolejną kwestią, na którą zwraca uwagę sąd, jest konieczność przestrzegania przez organy podatkowe zasad proceduralnych. Sąd przyjął, że organy podatkowe powinny wezwać podatnika do uzupełnienia stanu faktycznego, jeśli przedstawiony przez niego opis jest niewystarczający do oceny prawnej. W toku postępowania podatkowego niedopuszczalne jest bowiem, aby organy podatkowe wydawały decyzję opartą na niewyjaśnionym stanie faktycznym. To przykład na to, że w trakcie sporów z organami podatkowymi istotne są nie tylko argumenty materialnego prawa podatkowego, ale również prawa procesowego.
