Spółka akcyjna zaprzestała czasowo produkcji. Spowodowane to było wykryciem wad i koniecznością weryfikacji procesu produkcyjnego. Po weryfikacji produkcja zostanie wznowiona. W konsekwencji spółka przestała wykorzystywać istotną część środków trwałych – maszyn służących do produkcji. Nadal znajdują się one w ewidencji środków trwałych i są amortyzowane (dla celów podatkowych) zgodnie ze stawkami odpowiednimi dla kategorii, do których przynależą. Czy postępujemy prawidłowo?

Środki trwałe mogą być amortyzowane dla celów podatkowych, gdy są wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Można mieć więc wątpliwości, czy zaprzestając czasowo produkcji, spółka zachowuje prawo do uznawania odpisów amortyzacyjnych za koszt dla celów podatkowych. Naszym zdaniem postępowanie firmy jest prawidłowe. Na poparcie można powołać następujące argumenty:

- Zaprzestanie produkcji w opisanym przypadku nie zostało podyktowane likwidacją majątku, do której odwołuje się art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, stanowiąc: „podatnicy z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych (…)”. Zaprzestanie produkcji w spółce ma charakter przejściowy i podyktowane jest koniecznością weryfikacji procesu produkcyjnego, nie wynika natomiast z celowego i ostatecznego zaprzestania dalszej produkcji.

- Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT „odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych w okresie ich wykorzystywania”, jednak, jak dalej stanowi przepis, „wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku”. W wyniku podzielenia kwoty rocznego odpisu amortyzacyjnego przez liczbę miesięcy, w których dany środek trwały jest wykorzystywany, miesięczny odpis będzie kwotowo wyższy, lecz w rocznym rozrachunku wartość odpisów będzie równa odpisowi rocznemu obliczonemu na podstawie wartości początkowej środka trwałego i właściwej stawki amortyzacyjnej. Wykładnia celowościowa wskazanego przepisu może wskazywać, że zamysłem ustawodawcy było zrównanie konsekwencji podatkowych używania środków trwałych w trakcie całego roku oraz sezonowo, tak by specyfika czy charakter działalności nie powodowały różnic w zakresie wysokości rocznych odpisów amortyzacyjnych. Wydaje się, że przepis ten posiłkowo może być stosowany w przypadku czasowego wstrzymania produkcji.

- W interpretacji z 1 lutego 2006r. (DP/PD/423-0143/1/05/AK) Pomorski Urząd Skarbowy stwierdził, że dopuszczalne jest amortyzowanie czasowo wyłączonych z używania środków trwałych, jeżeli podatnik nie zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, w której były wykorzystywane. Tak więc w przypadkach okresowego zaprzestania używania niektórych środków trwałych w działalności gospodarczej spowodowanych – w przypadku firmy czytelnika – potrzebą dostosowania i weryfikacji wytwarzanych produktów do potrzeb odbiorców, przyjmując to stanowisko mógłby kontynuować odpisy amortyzacyjne.

Reasumując, ryzyko skutecznego kwestionowania przez urząd przyjętego przez spółkę sposobu amortyzowania wyłączonych czasowo z procesu produkcyjnego środków trwałych wydaje się niewielkie. Niemniej, w razie gdyby przerwa w produkcji miała się wydłużyć, warto wystąpić o indywidualną interpretację w tej sprawie.

Autorzy są doradcami podatkowymi, partnerami w Sendero tax & legal we Wrocławiu