W grudniu bank pobrał 7500 zł prowizji za przedłużenie kredytu o rok. Czy wartość tej prowizji spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych jednorazowo w momencie zapłaty?
Moim zdaniem tak, nie trzeba bowiem rozliczać tego kosztu w czasie. Art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, potrącane są w dacie ich poniesienia. Jednocześnie art. 15 ust. 4e ustawy doprecyzowuje, że dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodu jest dzień, na który ujęto go w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w razie braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych. Wydaje się, że prowizja od przedłużenia kredytu powinna być zaliczona do kosztów w dniu zapłaty. Zastanowić można się co prawda nad tym, czy nie należałoby jej rozliczyć w czasie jako kosztu pośredniego (art. 15 ust. 4d zdanie drugie ustawy). Moim zdaniem nie, ponieważ prowizja nie może i nie powinna być wiązana ani z okresem, w którym czytelnik może korzystać z kredytu, ani z żadnym innym.
Autor jest współpracownikiem Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska
