W PIT wolno wpisać wydatki rzeczywiście poniesione

Wątpliwości związane z rozliczaniem tego rodzaju opłat wyjaśniła [b]Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 12 lutego 2010 r. (ILPB2/415-1110/09-2/WM). [/b]

Podatnik pytał, czy mając zaświadczenie z zakładu pracy o wysokości odpłatności za bilety na dojazd do pracy, które zostały potrącone i doliczone do jego przychodów opodatkowanych, może zastosować w rozliczeniu rocznym koszty faktycznie poniesione stosownie do art. 22 ust. 13 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link].

Izba zgodziła się na taki sposób rozliczenia. Uzależniła go jednak od spełnienia określonych warunków.

[srodtytul]Potrzebny bilet...[/srodtytul]

Z przepisów ustawy o PIT wynika, że jeśli roczne koszty uzyskania przychodów, określone w sposób zryczałtowany (patrz art. 22 ust. 2), są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Po pierwsze, wydatki pracownika muszą być wyższe od kosztów ustawowo określonych. Po drugie, muszą być poniesione na transport do zakładu pracy.

Konieczne jest również to, aby odbywały się wymienionymi przez prze-pisy środkami transportu. Ostatni warunek to konieczność udokumentowania poniesionych wydatków imiennymi biletami okresowymi (wyłącznie, co oznacza, że nie można tego zrobić w inny sposób).

[srodtytul]... z podaną ceną[/srodtytul]

We wspomnianej interpretacji czytamy, że „w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazał definicji pojęcia »imiennego biletu okresowego«.

[b]Kwestia, czy imienny bilet okresowy jest sporządzony w postaci jednego dokumentu bądź też dokumentu z załącznikiem ma charakter techniczny, a nie normatywny i nie może go zatem pozbawić cech dowodu[/b] na okoliczność poniesienia ww. kosztów.

Z tego względu należało uznać, że w świetle treści art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne jest, aby w załączniku do biletu określona została jego cena, a więc koszt, jaki pracownik poniósł na dojazd do zakładu pracy w ciągu roku, tym bardziej że koszty te rozliczane są w deklaracji rocznej.

Ponadto [b]bilet ten w swej treści musi określać osobę uprawnioną do korzystania z niego.[/b] Dodatkowo musi to być bilet uprawniający do korzystania z komunikacji przez pewien okres czasu”.

Izba zwróciła też uwagę na treść art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z nim przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 ustawy o PIT nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.

[ramka][b]Przykład[/b]

Pan Jan dojeżdża do pracy z miejscowości oddalonej o 50 km. Korzysta z transportu autobusowego organizowanego przez pracodawcę.

Finansowanie odbywa się dwutorowo: pracodawca dopłaca pracownikom za dojazdy, zaliczając te dopłaty do przychodów opodatkowanych, częściowo zaś pracownicy sami partycypują w kosztach – co również znajduje wyraz w postaci potrąceń na listach płac.

Z tytułu dojazdu do pracy pan Jan otrzymuje bilety imienne, natomiast na koniec roku pracodawca wydaje mu zaświadczenie, z którego wynika, że odpłatność za bilety na dojazd do pracy potrącana jest w danym okresie, a następnie doliczona w roku podatkowym do przychodów opodatkowanych pracownika.

Posiadanie przez pracownika wyłącznie zaświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych wydatków nie stanowi przesłanki uprawniającej do zastosowania faktycznie poniesionych kosztów uzyskania przychodu.

Z art. 22 ust. 11 ustawy o PIT wprost wynika, że w rocznym rozliczeniu podatku koszty uzyskania przychodów mogą być zastosowane wyłącznie na podstawie imiennych biletów okresowych.

Zaświadczenie z zakładu pracy stanowi jedynie załącznik do biletów, z którego wynika wysokość poniesionych przez pracownika kosztów w związku z dojazdem do pracy. Dopiero udokumentowanie wydatków okresowymi biletami imiennymi spełnia warunki z ustawy o PIT. [/ramka]

[ramka][b]Ryczałtowe w stałej wysokości[/b]

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów:

- wynoszą [b]111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł[/b] – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,

- nie mogą przekroczyć [b]łącznie 2002 zł 05 gr za rok podatkowy[/b] – gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,

- wynoszą [b]139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1668 zł 72 gr[/b] – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,

- nie mogą przekroczyć [b]łącznie 2502 zł 56 gr[/b] za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę. [/ramka]