Inwestowanie w kryptowaluty stało się intratnym interesem nie tylko na świecie, ale i w Polsce. Pojawiły się jednak problemy z ich opodatkowaniem. Ustawodawca dostrzegł to i zmienił przepisy, ale do sądów wciąż trafiają powstałe na tym tle spory z fiskusem. Kolejny w czwartek na korzyść podatników rozsądził Naczelny Sąd Administracyjny.

Źródło finansowania projektu

Sprawa dotyczyła spółki. We wniosku o interpretację z kwietnia 2018 r. wskazała, że jako spółka holdingowa została powołana w celu uzyskania funduszy na realizację projektu oraz koordynację finansowania grupy. Ta zamierza zaś stworzyć i wprowadzić na rynek serwis muzyczny (aplikację) oferujący swoim użytkownikom dostęp do podkładu muzycznego. Usługa ma przekształcać muzykę w tle w interaktywne listy odtwarzania pochodzące od klientów. Projekt ma wspomagać w rozwoju takie miejsca, jak bary, restauracje, siłownie, kluby fitness itp. Funkcjonalności serwisu będą dostępne dla posiadaczy znaków legitymacyjnych o nazwie VOTE.

Spółka tłumaczyła, że fundusze na rozwój serwisu chce uzyskać poprzez sprzedaż tokenów w ramach ICO (z ang. Initial Coin Offering), gdzie firmy emitują kryptowaluty lub tokeny i sprzedają je lub wymieniają na inne kryptowaluty. Podatniczka chciała potwierdzenia, że wymiana jednej kryptowaluty na inne będzie z punktu widzenia CIT neutralna.

Fiskus odpowiedział, że nie. Zauważył, że na gruncie polskiego prawa kryptowaluty nie można traktować na równi z prawnym środkiem płatniczym. Zdaniem urzędników kryptowaluty powinny być traktowane dla celów podatków dochodowych jako prawa majątkowe. Spółka osiągnie więc przychód także wtedy, gdy zamieni jedną kryptowalutę na inną.

Reklama
Reklama

Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała. Najpierw rację przyznał jej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Zauważył m.in., że w dacie wpływu wniosku spółki znana była już ogłoszona 12 kwietnia 2018 r. nowelizacja ustawy o  przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, która zdefiniowała pojęcie waluty wirtualnej. Przepisy weszły w życie 13 lipca 2018 r. W chwili wydania zaskarżonej interpretacji pojęcie waluty wirtualnej miało już zatem normatywne znaczenie.

Zmiana na horyzoncie

Ponadto, jak zauważył WSA, od 1 stycznia 2019 r. sporne zagadnienie stało się też elementem systemu prawa podatkowego. W tym kontekście sąd zgodził się ze skarżącą, że sporna transakcja była neutralna podatkowo. Zamiana kryptowalut powoduje tylko zamianę formy dysponowania wirtualną wartością. Dlatego momentem powstania przychodu ze zamiany jednej kryptowaluty na inną jest przewalutowanie na walutę tradycyjną lub moment zapłaty nią za towar bądź usługę.

Tak samo uznał NSA. Podkreślił, że podstawowym problemem w sprawie było to, czy wymiana walut wirtualnych, czyli jednej kryptowaluty na inną, była neutralna podatkowo. I podzielił wyrażone już w  orzecznictwie stanowisko, że w stanie prawnym do 1 stycznia 2019 r. nie można było przypisać przychodu z wymiany kryptowalut na inne, bo nie było jasnych zasad jego ustalania. Prowadziłoby to do arbitralności ustalenia zobowiązania przez fiskusa przez szacowanie, do czego ordynacja podatkowa uprawnia wyłącznie urzędników.

Jak tłumaczył sędzia NSA Jan Rudowski, zmiana sytuacji prawnej od 2019 r. to dodatkowy argument, żeby nie różnicować sytuacji podatników dokonujących tego rodzaju transakcji.

W nowelizacjach PIT i CIT jasno bowiem zostało stwierdzone, że przychód powstaje, kiedy następuje przeliczenie na konkretne wymienne środki płatnicze. Sama zaś wymiana kryptowalut nie jest przychodem.

Wyrok jest prawomocny.

Sygnatura akt: II FSK 753/19

Co prawo mówi o kryptowalucie

Waluta wirtualna to cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

a) prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,

b) międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do niej (współpracujące),

c) pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych,

d) instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

e) wekslem lub czekiem.

I jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, może być elektronicznie przechowywane, przeniesione, czy być przedmiotem e-handlu.