Spółka z o.o. świadczy usługi w zakresie czyszczenia towarów w hali produkcyjnej na podstawie zawartych umów. W marcu 2017 r. pracownik spółki realizujący umowę uszkodził bramę wjazdową do hali, w której czyścił towary.
Uszkodzenie bramy nastąpiło w czasie manewru cofania wózkiem akumulatorowym załadowanym umytymi towarami. Spółka została obciążona przez kontrahenta kosztem naprawy bramy w kwocie 4 700 zł.
Strata powstała w trakcie:
- normalnego działania spółki,
- niezależnie od jej woli,
- nie została zawiniona.
Naprawa bramy była konieczna w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom spółki obsługującym wózki akumulatorowe oraz w celu osiągania dalszych przychodów z realizowanych kontraktów. Czy spółka może zaliczyć wydatek na naprawę bramy do kosztów uzyskania przychodów? – pyta czytelnik.
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT).
Aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł być dla niego kosztem uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:
- koszt został poniesiony przez podatnika,
- jest definitywny, a więc bezzwrotny,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą, zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak mieć na uwadze, że samo wyliczenie w tym przepisie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są w nim wymienione, zostaną ex lege uznane za koszty mające wpływ na podstawę opodatkowania.
Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
Do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, nie mogą zatem zostać zaliczone kary umowne i odszkodowania z tytułu:
- wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
- zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
- zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
Powyższe kary umowne i odszkodowania wiążą się z nienależytym wykonaniem zobowiązań. Ustawodawca wyłącza je z kosztów uzyskania przychodów, nie chcąc „premiować" przypadków nienależytego wykonania zobowiązania.
Przedmiotowy koszt naprawy bramy wjazdowej nie znajduje się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Może być zatem uznany za koszt podatkowy na zasadach ogólnych wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Moim zdaniem, koszt naprawy bramy, którym została obciążona spółka, jest związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i będzie służyć osiągnięciu przychodu (ewentualnie zabezpieczeniu źródła przychodów). Będzie mógł więc być uznany za koszt uzyskania przychodu (por. interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 22 grudnia 2016 r., 2461-IBPB-1-2.4510.1010.2016.1.AK).
—Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy
