Płatnik ma obowiązek przekazać podatnikowi oraz właściwemu dla podatnika urzędowi skarbowemu informację PIT-11 za 2016 rok. Jest to informacja o dochodach podatnika, którą otrzymuje od płatnika urząd skarbowy i podatnik. Dokument ten zawiera informacje o dochodach uzyskanych w poprzednim roku, pobranych zaliczkach na podatek dochodowy i odprowadzonych składkach na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne podatnika. Ważne jest jednak, aby zrobić to w ustawowo określonym terminie.

Do urzędu i dla zatrudnionego

Stosownie do art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy zaliczek na podatek dochodowy pobieranych od osób uzyskujących przychody m.in. ze stosunku służbowego, stosunku pracy (podatników) są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika – osoby fizycznej niemającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania ľ urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Obowiązek ten istnieje, jeśli przedsiębiorcy – płatnicy nie dokonują rocznego obliczenia podatku od dochodu uzyskanego przez danego podatnika w roku podatkowym.

Płatnikami są m.in. osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną.

Także świadczenia wolne od podatku

Taka informacja powinna być sporządzona również w przypadku wypłaty świadczeń wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74 ustawy o PIT. Chodzi tu m.in. o dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

a) pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz

b) podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem;

c) dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (DzU WE L 056 z 4 marca 1968 r. ze zm.);

d) przychody posłów wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej do Parlamentu Europejskiego otrzymane na podstawie regulacji wewnętrznych Parlamentu Europejskiego na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem przez nich mandatu posła;

Chodzi także o dochody otrzymywane z zagranicy jako:

a) renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego,

b) kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin,

c) renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939–1945,

– pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia.

W informacji PIT-11 wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Termin sporządzenia informacji

Ustawodawca określił termin, w którym przedsiębiorca – płatnik powinien wykonać nałożony na niego obowiązek w postaci sporządzenia informacji o uzyskanych przez podatników dochodach. Płatnik, który rozlicza nie więcej niż pięciu podatników, druki informacji PIT-11 może sporządzić w formie pisemnej. Jednak przy wyborze tej formy, powinien był złożyć ww. informacje w organie podatkowym do 31 stycznia 2017 r. (wtorek). Większość podatników musi (lub wybiera) formę elektroniczną. W takim przypadku termin na złożenie informacji w urzędzie skarbowym upływa 28 lutego 2017 r. W przypadku wysłania przez płatnika do konkretnego podatnika informacji PIT-11 może to nastąpić zarówno w formie elektronicznej, jak i papierowej. Wybór w tym zakresie należy do przedsiębiorcy – płatnika. Termin, stosownie do art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, to koniec lutego 2017 r., a więc w tym roku 28 lutego.

Kara za nieprzekazanie druków

Z treści art. 82 § 1 pkt 3 ordynacji podatkowej wynika, że osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

Do informacji podatkowych wskazanych w tym przepisie należą między innymi informacje o uzyskanych przez podatnika dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11).

Jeżeli zatem z odrębnych ustaw, np. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika obowiązek przekazywania informacji podatkowych przez ww. podmioty, to czyn polegający na niedopełnieniu tego obowiązku wypełnia znamiona czynów zabronionych określonych w art. 80 kodeksu karnego skarbowego (pismo Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z 16 lipca 2004 r. PSUS/OPBI/423/119/04/IU >patrz ramka).

Jakie sankcje wynikają z kodeksu karnego skarbowego

Artykuł 80 § 2 kodeksu karnego skarbowego przewiduje sankcje dla płatnika, który wbrew obowiązkowi nie składa w terminie podatnikowi lub właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej lub informacji, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 lub art. 44d ust. 1, 3, 5 lub 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieprzekazanie informacji podatkowej jest zatem przestępstwem skarbowym, zagrożonym karą grzywny minimum 10, a maksimum 180 stawek dziennych.

W 2017 roku minimalne wynagrodzenie wynosi 2000 zł (w roku 2016 – 1850 zł), zatem jedna stawka dzienna wyniesie 66,66 zł, co oznacza, że minimalna kara grzywny w wysokości 10 stawek dziennych wyniesie 666,60 zł, natomiast maksymalna 11 988 zł. Przypadki mniejszej wagi kwalifikuje się jednak jako wykroczenia skarbowe. Karą za takie uchybienie jest grzywna, którą wyznacza się w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotności minimalnego wynagrodzenia. Kara grzywny może więc wynieść minimum 200 zł (jedna dziesiąta wysokości minimalnego wynagrodzenia), a maksimum 40 000 zł (dwudziestokrotność minimalnego wynagrodzenia).