Dźwigi osobowe
– W budynku biurowym został zamontowany dźwig osobowy. Oprócz pracowników będą z niego korzystać klienci i kontrahenci. Dźwig został poddany procedurze odbioru technicznego i dopuszczony do użytku przez właściwy urząd dozoru technicznego. To urządzenie nie musi być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku – jest kompletne i może być wymontowane bez uszczerbku dla budynku oraz samego urządzenia, a następnie zamontowane w innym budynku, bez zmiany jego przeznaczenia. Czy w takich warunkach dźwig osobowy jest odrębnym od budynku środkiem trwałym?
Opis stanu faktycznego wyraźnie sugeruje możliwą odrębność ewidencyjną dźwigu osobowego (windy). Taka klasyfikacja będzie poprawna zwłaszcza ze względu na możliwość wymontowania dźwigu z budynku, bez uszczerbku dla budynku i urządzenia, i zamontowanie go w innym obiekcie. Zatem dźwig osobowy może stanowić odrębny od budynku, w którym został zamontowany, środek trwały. Pogląd taki potwierdza praktyka organów podatkowych (por. interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 21 października 2013 r., IBPBI/2/423-619/13/BG; interpretację Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 maja 2014 r., ITPB1/415-212/14/PSZ; interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 8 lutego 2012 r., IPPB1/415-1053/11-2/ES).
Potraktowanie urządzenia jako odrębnego środka trwałego dotyczy również:
– dźwigów osobowo-towarowych (interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 23 grudnia 2014 r., IPTPB3/423-297/14-6/GG),
– dźwigów towarowych (interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 grudnia 2012 r., ILPB4/423-313/12-2/DS).
– Dźwigi (windy) klasyfikuje się do rodzaju 640 KŚT: Dźwigi osobowe i towarowe.
Schody ruchome
– W pawilonie handlowym podatnik zamontował schody ruchome. To kompletne urządzenia, które zostały nabyte i zainstalowane w tych budynkach. Można je zdemontować – bez uszkodzenia urządzenia i pawilonu, a także bez zmiany przeznaczenia. Czy schody ruchowe mogą stanowić odrębne od budynku środki trwałe?
Jeżeli schody ruchome są kompleksowym i dającym się wyodrębnić urządzeniem, nadają się do użytku w takiej postaci, w jakiej zostaną zamontowane, oraz posiadają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem, to mogą być traktowane jako odrębny środek trwały. Organy podatkowe akceptują pogląd, że z punktu widzenia kryteriów techniczno-użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji schodów ruchomych po ich ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku. Mogą one zatem stanowić odrębne od budynku środki trwałe (por. interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z 23 grudnia 2014 r., IPTPB3/423-297/14-6/GG; interpretację Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 maja 2014 r., ITPB1/415-212/14/PSZ).
– Schody ruchome klasyfikuje się do podgrupy 64 KŚT: Dźwigi i przenośniki.
Kolektor solarny
– Na dachu magazynu podatnik zamontował kolektor solarny. Kolektory słoneczne nie są w sposób trwały złączone z budynkiem i można je w każdej chwili zdemontować i zamontować na dachu innego obiektu. Czy taki kolektor solarny może być odrębnym od budynku środkiem trwałym?
Organy podatkowe akceptują pogląd, że zamontowany na dachu budynku kolektor solarny może stanowić odrębny od budynku środek trwały, jeżeli jest on kompletny i zdatny do użytku w momencie przyjęcia do używania, a sposób jego mocowania daje możliwość zdemontowania i ponownego montażu na innym budynku. Potwierdza to m.in. interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 23 grudnia 2014 r. (IPTPB3/423-297/ 14-6/GG) oraz interpretacje Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 maja 2014 r. (ITPB1/415-212/14/PSZ, ITPB1/415-213/14/PSZ).
– Kolektor solarny klasyfikuje się do rodzaju 669 KŚT: Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.
Bramy i kurtyny przeciwpożarowe
– Podatnik w nowo wybudowanym budynku magazynowo-biurowym zainstalował bramy i kurtyny przeciwpożarowe. Są to przymocowane do ścian urządzenia mające na celu oddzielenie stref pożarowych i uniemożliwienie przedostawania się ognia do innych części budynku. W jakich okolicznościach bramy i kurtyny przeciwpożarowe mogą stanowić odrębne od budynku środki trwałe?
O zaliczeniu bram i kurtyn przeciwpożarowych do środków trwałych decyduje m.in. to, czy urządzenia te są kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania. Jeżeli nie są one trwale połączone i przypisane do budynku, gdyż można je łatwo wymontować bez uszczerbku dla nich i budynku i wymienić lub ponownie zainstalować w innym miejscu, to mogą zostać ujęte jako odrębne od budynku środki trwałe. Organy podatkowe akceptują pogląd, że zamontowane w budynku bramy i kurtyny przeciwpożarowe mogą stanowić odrębny od budynku środek trwały (por. interpretację Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 maja 2014 r., ITPB1/415-213/14/PSZ; interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 27 marca 2013 r., IPPB3/423-1065/13-3/MS; interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 grudnia 2012 r., ILPB4/423-313/12-2/DS).
– Bramy i kurtyny przeciwpożarowe klasyfikuje się do rodzaju 663 KŚT: Urządzenia przeciwpożarowe.
Tablice reklamowe
– W pawilonie handlowym podatnik umieszcza tablice reklamowe (szyldy, kasetony) służące do eksponowania reklam. Są one montowane w wyznaczonych do tego miejscach na terenie pawilonu. Tablice nie są trwale połączone z budynkiem i można je łatwo wymontować bez szkody dla nich, jak również dla budynku. Są kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do użytkowania. Czy takie tablice reklamowe mogą być uznane za odrębne od budynku środki trwałe?
Organy podatkowe akceptują, że jeśli montowane w obiektach handlowych tablice reklamowe (szyldy, kasetony) spełniają określone warunki, to mogą stanowić odrębne od budynku środki trwałe. Ważne są cechy, które zostały przedstawione w pytaniu, m.in. brak trwałego połączenia z budynkiem, możliwość demontażu bez uszczerbku zarówno dla tablic, jak i dla budynku, na którym są zamontowane. Oczywiście szyldy bądź kasetony muszą być kompletne i zdatne do użytku (por. interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 27 marca 2013 r., IPPB3/423-1065/13-3/MS1).
– Urządzenia te można zaklasyfikować do rodzaju 669 KŚT: Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.
Wodotrysk w centrum handlowym
– W obiekcie centrum handlowego podatnik umieścił fontannę. Składa się ona z konstrukcji stalowej i żelbetowej niecki, wyłożonych materiałem kamiennym, z obrazów wodnych (dysze spienione, okna z wodospadem i ściany deszczu) oraz z układu uzdatniania i pielęgnacji wody. Fontanna jest odrębną od budynku konstrukcyjną całością, z uwagi na możliwość jej demontażu i zainstalowania w innym pomieszczeniu. Nie jest na stałe przytwierdzona do konstrukcji budynku i może być bez uszkodzenia od niego odłączona. Fontanna ma wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem, zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca instalacji. Czy można ją klasyfikować jako odrębny środek trwały?
Analogicznym stanem faktycznym zajmowała się Izba Skarbowa w Poznaniu, która w interpretacji z 7 kwietnia 2010 r. (ILPB3/423-74/10-5/MC) zaakceptowała pogląd, że fontanna może być odrębnym od budynku środkiem trwałym.
– Fontanny zaklasyfikowane są w rodzaju 211 KŚT – Rurociągi sieci rozdzielczej oraz linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, rozdzielcze.
Urządzenia związane z boksami handlowymi
– W obiekcie centrum handlowego podatnik zainstalował urządzenia związane z boksami handlowymi, na które składają się konstrukcje witryn boksów, automatyczne kraty żaluzjowe wraz instalacją do podłączania bram oraz szafy służące do zamocowania urządzeń elektrycznych, elektronicznych w jednym miejscu. Czy fiskus wypowiadał się na temat podobnych konstrukcji i ich zaliczania do środków trwałych?
W interpretacji z 23 grudnia 2014 r. (IPTPB3/423-297/14-6/GG) Izba Skarbowa w Łodzi wypowiedziała się o klasyfikacji urządzeń związanych z boksami handlowymi. Firma wnioskująca o wydanie interpretacji opisała je jako:
– konstrukcje witryn boksów (konstrukcja stalowa pod witryny szklane i kraty żaluzjowe, wykonana z elementów połączonych przez nitowanie, łatwo rozbieralna z możliwością montażu w każdym miejscu),
– kraty żaluzjowe wraz instalacją elektryczną dostosowaną do podłączania bram (całość jest zautomatyzowana, a elementy zsuwane bramy są perforowane i służą do komunikacji korytarzy głównych z boksami handlowymi),
– szafy krosowe (szafy teletechniczne wyposażone w uchwyty i przepusty kablowe, prowadnice, listwy zasilające, półki, panele oświetleniowe oraz inne akcesoria z mocowaniem typu rack; służą do zamocowania szeregu urządzeń elektrycznych, elektronicznych w jednym miejscu).
Wnioskodawca podkreślił, że urządzenia te nie są trwale związane z budynkiem, gdyż można je odłączyć bez uszkodzenia jego konstrukcji i bez uszkodzenia samych urządzeń. Można dowolnie zwiększać lub zmniejszać wielkość boksów. Urządzenia te są kompletne i zdatne do użytku.
Organ podatkowy uznał, że urządzenia te mogą stanowić odrębny od budynku środek trwały. Moim zdaniem poszczególne urządzenia stanowią odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji dla celów podatkowych.
– Urządzenie to można zaklasyfikować do rodzaju 669 KŚT: Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.
Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy
Automatyczne drzwi także w odrębnej pozycji
Organy podatkowe przyjmują, że za odrębne od budynku środki trwałe mogą być uznane także zamontowane (zainstalowane) w budynku:
– drzwi rozsuwane (zautomatyzowane drzwi wejściowe),
– drzwi obrotowe,
– bramy na rampie – kraty zamontowane na rampie dostawczej opuszczane automatycznie poprzez mechaniczny silnik
– kompletne i zdatne do użytku, mogące być zdemontowane bez uszczerbku i zamontowane w innym budynku (por. interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 24 września 2010 r., IPPB3/423-430/10-2/JG; interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 kwietnia 2010 r., ILPB3/423-74/10-5/MC; interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 grudnia 2012 r., ILPB4/423-313/12-2/DS).
– Urządzenia te klasyfikuje się do rodzaju 669 KŚT: Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.
Fiskus o innych urządzeniach przeciwpożarowych
Organy podatkowe przyjmują, że za odrębne od budynku środki trwałe mogą być uznane kompletne i zdatne do użytku, dające się przeinstalować do innego obiektu urządzenia przeciwpożarowe montowane w obiektach budowlanych takie jak:
– system klap pożarowych napowietrzających, czyli przymocowanych do ścian urządzeń mających na celu napowietrzenie budynku w chwili zadziałania systemów ppoż. obiektu (interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 grudnia 2012 r., ILPB4/423-313/12-2/DS);
– instalacja odgromowa i uziemienia (interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 23 grudnia 2014 r., IPTPB3/423-297/14-6/GG; interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 24 września 2010 r., IPPB3/423-430/10-2/JG);
– instalacja tryskaczowa służąca do rozprowadzania wody znajdującej się w rurociągach prowadzonych po powierzchni obiektu (interpretacje Izby Skarbowej w Warszawie z 23 kwietnia 2014 r., IPPB5/423-365/14-2/IŚ i z 27 marca 2013 r., IPPB3/423-1065/13-3/MS1);
– system sygnalizacji pożaru obejmujący stosowne oprogramowanie, komputer, okablowanie, centrale, pętlowe moduły wejścia oraz czujki i urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze (interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 23 kwietnia 2014 r., IPPB5/423-365/14-2/IŚ); w tym system SAP - system alarmu pożarowego (interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 maja 2014 r., ITPB1/415-213/14/PSZ; interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 grudnia 2012 r., ILPB4/423-313/12-2/DS);
– System detekcji gazów przeznaczony do wykrywania i sygnalizowania obecności gazów toksycznych lub wybuchowych (interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 8 lutego 2012 r., IPPB1/415-1053/11-2/ES).
– Urządzenia te można zaklasyfikować do rodzaju 663: Urządzenia przeciwpożarowe.
