Tak orzekł WSA w Warszawie w wyroku z 12 marca 2013 r. (III SA/Wa 2267/12).
Podatnik nabył obligacje wyemitowane w Singapurze, które zgodnie z tamtejszym prawem są tzw. obligacjami QDS (Qualifying Debt Securities). Ich specyfika polega na tym, że odsetki od QDS są zwolnione z podatku dochodowego w Singapurze na mocy tamtejszych przepisów mających na celu promocję rozwoju gospodarczego. Możliwe jest także zapłacenie odsetek za cały okres subskrypcji obligacji z góry i przedterminowy wykup samych obligacji.
Zgodnie z polsko-singapurską umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, tego rodzaju odsetki są zwolnione z opodatkowania w Polsce (pod warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku w Singapurze). Umowa definiuje też odsetki, jako m.in. płatności, które są uznane za odsetki w państwie, w którym powstały (państwo źródła dochodu).
Spółka przedstawiła stanowisko, zgodnie z którym otrzymane przez nią z góry odsetki należy uznać za odsetki zwolnione z opodatkowania, pomimo tego, że nastąpił przedterminowy wykup obligacji. Taka kwalifikacja wypływa bowiem z prawa wewnętrznego Singapuru, które zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania determinuje zastosowanie zwolnienia także w Polsce.
Polskie organy twierdziły, że polska spółka nie ma prawa do zastosowania zwolnienia przewidzianego dla odsetek, ponieważ otrzymane przez nią kwoty nie są odsetkami. Organy twierdziły, że skoro spółka otrzymała odsetki za maksymalny okres „życia" obligacji, a te zostały potem wykupione przez emitenta, to wypłacanych kwot nie można uznać za odsetki. Organy przedstawiały argumenty na gruncie komentarza OECD do konwencji modelowej o unikaniu podwójnego opodatkowania i polskiej ustawy o CIT.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję wymiarową w tej sprawie. Sąd, rozpoznając sprawę, ocenił, że organy podatkowe błędnie ustaliły, że sporne kwoty nie są odsetkami. Ich charakter wynika bowiem z prawa Singapuru, które przesądza o uznaniu takiej kwalifikacji w Polsce.
Zawarta w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania definicja odsetek, odwołująca się do państwa źródła, nie może być interpretowana przy użyciu komentarza do konwencji modelowej (brzmienie konwencji modelowej różni się od tej umowy) ani polskiego prawa – wbrew literalnemu brzmieniu polsko-singapurskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
—Paweł Glapiak współpracownik Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Maciej Małek konsultant w Deloitte Doradztwo Podatkowe Sp. z o.o. (biuro w Warszawie)
Komentuje Maciej Małek, konsultant w Deloitte Doradztwo Podatkowe Sp. z o.o. (biuro w Warszawie)
Komentowany wyrok jest już trzecim, w tym drugim w ostatnich tygodniach, merytorycznym orzeczeniem w sprawie QDS. Należy ocenić go, podobnie jak poprzednie, pozytywnie.
Sąd przypomniał bowiem, że umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie można interpretować sprzecznie z jej dosłownym brzmieniem.
W sprawie przedmiotem sporu nie było to, że otrzymane przez polskiego rezydenta tytułem odsetek kwoty stanowią przychód powstający na terytorium Singapuru, gdzie są odsetkami w myśl lokalnego prawa i jako takie podlegają zwolnieniu z opodatkowania na mocy przepisów dotyczących wspierania rozwoju gospodarczego Singapuru. Także brzmienie obecnie obowiązującej polsko-singapurskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie może budzić wątpliwości co do tego, że tego rodzaju przychody podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego w Polsce.
W istocie więc stanowisko organu w tej sprawie należało ocenić jako oczywiście nieprawidłowe. Nie było ono jednak jednostkowe. Organy podatkowe w trwających obecnie postępowaniach nadal nie wycofały się z błędnego stanowiska i próbują kwestionować prawo do zwolnienia odsetek z QDS z podatku dochodowego w Polsce.
Powtarzanie przez organy w różnych postępowaniach i wobec różnych podatników, że przedpłacone odsetki, będące odsetkami w myśl prawa państwa źródła, nie stanowią odsetek, podczas gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jednoznacznie obejmuje te płatności definicją odsetek, jest w istocie próbą znalezienia jak najmniej korzystnego dla podatników rozwiązania – tak, aby nie mogli oni skorzystać z przyznanej im prawem (umową o unikaniu podwójnego opodatkowania) korzyści podatkowej. Na szczęście, sądy administracyjne odrzucają takie próby.
Niektórzy podatnicy, którzy zainwestowali w obligacje QDS, zrezygnowali jednak zapewne z prowadzenia długotrwałego sporu z organami i skorygowali deklaracje według stanowiska organów.
Komentowany wyrok, podobnie jak poprzednie (wyrok WSA w Warszawie z 22 grudnia 2011 r., III SA/Wa 692/11 oraz wyrok WSA w Krakowie z 19 lutego 2013 r., I SA/Kr 1698/12) dowodzi, że warto konsekwentnie bronić prawa do skorzystania z preferencji podatkowych, jeżeli wskazują na nie przepisy polskiego i międzynarodowego prawa podatkowego.
