Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 12 października 2012 r. (IPTPB3/423-255/12-4/MF).
Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się produkcją naczep i przyczep. Spółka udziela gwarancji nabywcom swoich produktów. W przypadku wystąpienia usterki, która mieści się w zakresie udzielonej gwarancji, spółka naprawia ją w ramach gwarancji przy pomocy własnych punktów serwisowych lub za pomocą firm zewnętrznych, które na zlecenie spółki dokonują naprawy.
Spółka udziela najczęściej dwuletniej gwarancji na sprzedawane przez siebie produkty. Spółka zwróciła się o wydanie interpretacji indywidualnej z odpowiedzią na pytanie, czy koszty napraw gwarancyjnych ponoszone przez nią są pośrednimi, czy też bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów podatkowych na gruncie przepisów ustawy o CIT.
Zdaniem spółki, koszty napraw gwarancyjnych należy zaliczyć do kosztów pośrednio związanych z przychodami. Spółka wskazała m.in., że wydatki ponoszone na potrzeby realizacji zobowiązań gwarancyjnych pozostają co prawda w związku z przychodem osiąganym z tej sprzedaży, jednak nie jest to związek bezpośredni i uchwytny. W ocenie spółki, poniesienie kosztu naprawy gwarancyjnej nie przekłada się w sposób bezpośredni na powstawanie przychodów ze sprzedaży określonego produktu, czy też na jego wysokość. Poza tym wydatek ten jest ponoszony po sprzedaży produktu.
Izba Skarbowa w Łodzi uznała za prawidłowe stanowisko spółki i stwierdziła, że koszty napraw gwarancyjnych są kosztami funkcjonowania podatnika, których ponoszenia jest związane z prowadzoną działalnością.
Damian Groński starszy menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Komentuje Damian Groński, starszy menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Kosztami pośrednimi są wszelkie wydatki, które nie mieszczą się w pojęciu kosztów bezpośrednio związanych z przychodami (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT). Kwestia różnicowania kosztów bezpośrednio związany z przychodami podatkowymi oraz tzw. kosztów pośrednich nie została szczegółowo uregulowana w przepisach podatkowych. Dlatego w tym zakresie kluczowe znaczenie ma praktyka organów skarbowych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych.
Przykładowo, w świetle opinii interpretacyjnych ministra finansów koszty bezpośrednio związane z przychodami powinny pozostawać „w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi" (Izba Skarbowa w Rzeszowie w interpretacji z 7 września 2007 r., 1/1/4231-8/07).
Dodatkowo, koszty tego typu powinny w sposób bezpośredni przekładać się na poziom osiąganych przez podatnika przychodów podatkowych
(Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 23 sierpnia 2007 r., 1401/BP-I/4210-52/07/MC).
W tym kontekście warto zwrócić uwagę, że ponoszone przez spółkę koszty napraw gwarancyjnych, choć są związane z całokształtem jej działalności, nie mają bezpośredniego przełożenia na poziom uzyskanych przychodów podatkowych. W praktyce może się zdarzyć, że pomimo osiąganych przychodów ze sprzedaży produktów, koszty napraw gwarancyjnych nie pojawią się z uwagi na niewystąpienie usterek. Nie istnieje zatem bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między poniesionym kosztem naprawy a przychodem z tytułu sprzedaży produktu.
Jednocześnie brak jest podstaw, aby kwestionować dla celów podatkowych zasadność wydatków ponoszonych na naprawy gwarancyjne. Koszty napraw mogą być uznane za poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów podatnika. Odliczalność podatkowa kosztów tego rodzaju nie została też ograniczona regulacjami szczególnymi zawartymi w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Tym samym koszty napraw gwarancyjnych powinny być podatkowym kosztem uzyskania przychodów rozliczanym w momencie jego poniesienia (tj. na zasadach właściwych dla kosztów pośrednich).
Opisana powyżej argumentacja została (w mojej ocenie słusznie) zaakceptowana przez Izbę Skarbową w Łodzi, która tym samym wpisała się w szerszy nurt interpretacyjny władz skarbowych.
Jako przykład podobnego stanowiska prezentowanego już wcześniej można przytoczyć np. pismo Izby Skarbowej w Katowicach z 12 czerwca 2009 r. (IBPBI/2/423-314/ 09/AP), w którym organ podatkowy stwierdził: „W momencie sprzedaży produkowanych przez spółkę urządzeń, wysokość tych kosztów jest niemożliwa do zidentyfikowania. Koszty napraw gwarancyjnych mogą w ogóle nie wystąpić.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż wydatki te należy uznać za koszty pośrednie, przyjmowane jako koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. Uznanie wydatków związanych z udzieleniem gwarancji za koszty pośrednie oznacza, iż podlegać będą potrąceniu w dacie poniesienia".
Analogiczne stanowiska zostało zaprezentowane również przez Izbę Skarbową w Warszawie w interpretacjach indywidualnych wydanych 29 kwietnia 2011 r. (IPPB3/423-162/11-2/AG) oraz 9 listopada 2011 r. (IPPB3/423-669/11-3/MC).
