PIT: jak rozliczyć kwotę za kierowanie spółką komandytową

Tak wynika z interpretacji fiskusa.

Zwykle wspólnicy prowadzą sprawy spółki osobowej bez wynagrodzenia. Umowa może przewidywać także inne rozwiązania. Zwykle tak jest, gdy np. jeden ze wspólników wykonuje więcej obowiązków, niż wynika to z przepisów.

Decyduje umowa

Osobą prowadzącą sprawy spółki komandytowej zwykle jest komplementariusz. To on odpowiada bowiem za jej zobowiązania całym majątkiem. Komandytariusz ryzykuje tylko zainwestowanym kapitałem. Z tego powodu najczęściej jest mniej zaangażowany w kierowanie spółką. Od tej zasady zdarzają się jednak wyjątki, kiedy to komandytariusz prowadzi sprawy spółki. Z tego tytułu umowa spółki może przewidywać wynagrodzenie. Pojawia się wtedy pytanie, jak wspólnik powinien je rozliczyć.

Problemem tym zajmowała się Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 3 kwietnia 2012 r. (ITPB1/415-30a/ 12/TK). Na początku przeanalizowała postanowienia kodeksu spółek handlowych (dalej k.s.h.).

Zauważyła, że co do zasady, w stosunkach wobec osób trzecich spółkę komandytową reprezentuje komplementariusz, tj. wspólnik odpowiadający za zobowiązania spółki bez ograniczeń (art. 117 k.s.h.). Natomiast komandytariusz nie ma obowiązku prowadzenia spraw spółki. Umowa spółki może jednak przewidywać inne zasady. Wynika to z art. 121 § 1 k.s.h.

Art. 103 k.s.h. mówi, że w sprawach nieuregulowanych w dziale III do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. Zgodnie z art. 46 k.s.h. za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. Z art. 37 k.s.h. wynika jednak, że umowa spółki może stanowić inaczej. Podsumowując, możliwe jest wypłacanie wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki, jeśli tak wynika z umowy między wspólnikami.

Przychód z innych źródeł

Dalej izba wyjaśniła, że prowadzenie spraw spółki komandytowej przez jej wspólnika nie jest równoznaczne z zawarciem umowy o zarządzanie spółką. W takiej sytuacji nie będzie więc miał zastosowania art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o PIT. To dlatego że komandytariusz nie należy do żadnej z grup wymienionych w tym przepisie. Jednocześnie nie zawarto z nim dodatkowej umowy dotyczącej zarządzania spółką.

Izba uznała również, że wynagrodzenie komandytariusza nie jest przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. W odpowiedzi czytamy, że „od wynagrodzenia otrzymywanego za prowadzenie spraw spółki komandytowej odróżnić trzeba należne komandytariuszowi przychody z udziału, jaki posiada w spółce komandytowej”.

W podsumowaniu izba stwierdziła, że „przychód osiągnięty przez komandytariusza będącego wspólnikiem spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki, ustalony na podstawie umowy pomiędzy wspólnikami, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Przychód ten nie podlega opodatkowaniu w trakcie roku podatkowego, jednakże podlega on rozliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym, opodatkowanymi na zasadach ogólnych”.

Czy to koszt

W spółce wypłacającej takie wynagrodzenie pojawia się również pytanie o możliwość zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów. W odpowiedzi z 4 kwietnia 2012 r. (ITPB1/415-30b/12/TK) na pytanie tego samego wnioskodawcy Izba Skarbowa w Bydgoszczy potwierdziła, że prawo to przysługuje pozostałym wspólnikom spółki. Powołała się m.in. na art. 8 ustawy o PIT. Wynika z niego, że koszty w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego udziału w zysku.

Istotny jest także art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT. Mówi on, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Oznacza to, że wynagrodzenie wspólnika z tytułu wykonywania czynności związanych z prowadzeniem spraw spółki nie będzie stanowić dla tego wspólnika kosztu uzyskania przychodów. Wynagrodzenie to będzie jednak kosztem uzyskania przychodów dla innych wspólników spółki, a jego wysokość powinna być ustalona zgodnie z zasadą opisaną w art. 8 ustawy o PIT.

Przychody z działalności wykonywanej osobiście

Zgodnie z art. 13 pkt 7, 8 i 9 za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się:

- (pkt 7) przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

- (pkt 8) przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy-zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

- (pkt 9) przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.