Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który zgadzał się na zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków na usługi gastronomiczne. W ocenie sądu każdą sprawę dotyczącą reprezentacji trzeba traktować indywidualnie (sygnatura akt II FSK 2200/10).

Wnioskodawcą był wspólnik spółki komandytowej zajmującej się doradztwem podatkowym. We wniosku wyjaśniono, że spółka zaprasza kontrahentów na spotkania biznesowe. W zależności od okoliczności odbywają się one  w siedzibie spółki, kontrahentów bądź na gruncie neutralnym, np. w restauracjach.

Zapraszając kontrahenta na spotkanie do restauracji, spółka ponosi koszt posiłku, co jest zwyczajowo przyjęte w naszym kręgu kulturowym. Regułą jest zamawianie posiłków z menu oferowanego przez restaurację.

Wnioskodawca podkreślił, że celem spotkań nie jest okazanie przepychu czy imponowanie wystawnością. Wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na spółkę oraz opisywane w sposób umożliwiający ustalenie kontrahenta oraz celu spotkania.

Spółka zapytała, czy wydatki na wymienione we wniosku usługi gastronomiczne są dla niej kosztami uzyskania przychodu.

Fiskus uznał, że nie ma takiej możliwości. Wydatki na kawę, lunch, obiad czy kolację, podawane podczas spotkań z kontrahentami organizowanymi w restauracjach, są wydatkami na reprezentację i nie mogą być kosztem podatkowym.

Korzystnej dla spółki wykładni przepisów dokonał jednak WSA w Krakowie. Uznał, że w realiach życia gospodarczego, z uwzględnieniem charakteru działalności spółki, spożywanie lunchu czy innego posiłku, także w restauracji, jest standardem. Nie świadczy też o wystawności, a przez to nie wypełnia dyspozycji pojęcia reprezentacji. Wydatki na gastronomię mogą więc być jej kosztem.

Nieoczekiwanie racji fiskusowi nie przyznał również sąd kasacyjny. Zdaniem NSA sąd I instancji generalnie prawidłowo ocenił sprawę. Jak podkreślił sędzia NSA Tomasz Kolanowski, każdy przypadek wydatków na reprezentację należy rozpatrywać indywidualnie. We wcześniejszych orzeczeniach NSA odmawiał podatnikom prawa zaliczania do koszów tego rodzaju wydatków. Wyrok jest prawomocny.