[b]Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 17 września 2010 r. (IBPBI/2/423-811/10/SD).[/b]

Spółka poprzez wyodrębniony zakład prowadzi na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) działalność polegającą m.in. na dostarczaniu gazów technicznych kontrahentom. Gazy te mogą być dostarczane w postaci ciekłej w cysternach albo sprężonej w butlach.

Butle są napełniane w tzw. napełnialniach zlokalizowanych poza terenem SSE, gazem wyprodukowanym w SSE i poza nią. Następnie dystrybuowane są do kontrahentów spółki za pośrednictwem składów, w tym również składów prowadzonych przez firmy zewnętrzne, dla których wynagrodzenie ustalane jest jako prowizja od przychodów ze sprzedaży butli danego rodzaju.

Spółka powzięła wątpliwość, czy koszty prowizji składów obcych będą kosztami działalności zwolnionej z podatku na podstawie zezwolenia w części, w jakiej dotyczą sprzedaży gazu strefowego. Uznała, że skoro dochody osiągane przez nią z tytułu sprzedaży gazu butlowego w części odpowiadającej gazowi wyprodukowanemu na terenie SSE będą korzystać ze zwolnienia podatkowego, to również koszty prowizji wypłacanych składom obcym powinny być uznane w odpowiednim zakresie za koszty działalności zwolnionej.

Izba częściowo zgodziła się z tym stanowiskiem. Jej zdaniem koszty prowizji wypłacanych na rzecz składów obcych będą kosztami działalności zwolnionej z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link], jeśli dotyczą sprzedaży butli napełnionych w całości gazem wyprodukowanym na terenie SSE. Gdy są to butle napełniane mieszanką gazu wyprodukowanego w strefie i poza nią, koszty prowizji od ich sprzedaży nie będą mogły być zaliczone do kosztów działalności zwolnionej.

[i]Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Komentuje Iwona Patyk, starsza konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers[/b]

Odpowiadając na pytanie o kwalifikację podatkową kosztów prowizji płaconych dystrybutorom, należy najpierw ustalić, czy:

- dochód ze sprzedaży butli napełnianych wyłącznie gazem wyprodukowanym w strefie jest w całości zwolniony z podatku na podstawie art. 17 ust. 34 ustawy o CIT (mimo że butle są napełniane poza SSE) oraz czy

- dochód ze sprzedaży butli napełnianych mieszanką gazów wyprodukowanych w strefie i poza nią jest w całości dochodem zwolnionym z podatku.

Kwestia ta była przedmiotem odrębnej interpretacji izby skarbowej, która uznała, że zwolnienie dotyczy tylko dochodów uzyskanych ze sprzedaży butli napełnionych wyłącznie gazem wyprodukowanym w strefie, natomiast dochody ze sprzedaży butli napełnionych mieszanką gazów wyprodukowanych w strefie i poza nią są w całości opodatkowane.

Przyjmując taką kwalifikację dochodów za prawidłową, należy zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym w komentowanej interpretacji i uznać, że koszty prowizji od sprzedaży butli z gazem pochodzącym ze SSE są kosztami działalności zwolnionej, natomiast koszty prowizji od sprzedaży butli z mieszanką gazów ze zwolnienia nie korzystają.

W tej drugiej sytuacji – choć izba o tym wprost nie pisze – należałoby uznać, że koszty prowizji są w całości kosztami działalności opodatkowanej.

Warto jednak zwrócić uwagę, że spółka we wniosku wskazywała na inną kwalifikację podatkową dochodów ze sprzedaży butli z mieszanką gazów, a w konsekwencji również na inną kwalifikację prowizji. Informacje przedstawione w komentowanej interpretacji nie dają podstaw do jednoznacznego rozstrzygnięcia, czy należy się zgodzić z oceną spółki, czy izby.

Gdyby przyjąć stanowisko podatnika, koszty prowizji należałoby zgodnie z przepisami zaliczyć częściowo do działalności zwolnionej, a częściowo do działalności opodatkowanej. Jednak sposób alokacji zależałby wówczas w szczególności od tego, na ile spółka dysponuje danymi umożliwiającymi jednoznaczne (wiarygodne) ustalenie proporcji gazu wyprodukowanego w strefie i poza nią w sprzedanych butlach (partii butli).

Gdyby spółka dysponowała informacjami o takiej proporcji, wówczas zastosowanie jej do alokacji kosztów prowizji można uznać za zasadne.

Jeżeli jednak system ewidencji spółki nie pozwala na określenie proporcji mieszanki w konkretnej butli (partii butli), wówczas zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty prowizji, jako tzw. koszty wspólne, należy przyporządkować do działalności zwolnionej i opodatkowanej w proporcji, w jakiej pozostają odpowiednio przychody zwolnione i opodatkowane w ogólnej sumie przychodów spółki.[/ramka]