[b]Tak[/b], choć musi spełnić pewne warunki. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków do kosztów podatkowych, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem wydatku a uzyskaniem przychodu.
Jak podkreśliła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 23 czerwca 2009 r. (ITPB1/415-303/09/DP) „kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika.
W przypadku wykorzystywania w działalności gospodarczej telefonu domowego (prywatnego) zarejestrowanego na osobę fizyczną wydatki podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów będą podlegały ograniczeniom. A to dlatego, że telefon prywatny służy celom osobistym podatnika i jego rodziny. Z tego względu kosztami nabycia, instalacji czy abonamentu telefonicznego nie można obciążać przychodów uzyskiwanych z najmu.
Aby zatem uznać za koszty podatkowe wydatki związane z używaniem telefonu prywatnego na potrzeby najmu, konieczne jest udokumentowanie, w jakim zakresie telefon prywatny służy wynajmującemu. „Osoba wynajmującą musi wykazać rzeczywistą wartość kosztów rozmów wykonanych w celach związanych z najmem lub dzierżawą na podstawie faktury za usługi telefoniczne oraz wykazu rozmów telefonicznych (billingu)” – czytamy we wspomnianej już interpretacji.
Warto jednak podkreślić, że jeśli czytelnik w miejscu zamieszkania posiada zainstalowaną odrębną linię telefoniczną, która wykorzystywana jest tylko do celów służbowych, to wydatki związane z nabyciem i używaniem telefonu mogą w całości stanowić koszty uzyskania przychodów.
[b]Podstawa prawna:[/b]
[i]– ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 52, poz. 307)[/i]
