Przy leasingu gruntów możliwe jest zaliczenie przez korzystającego części opłat leasingowych w koszty.

Aby umowa mogła być uznana za leasing gruntów dla celów podatkowych, powinna być – zgodnie z art.17i [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=6650525840DDF9113B5D1128BBD64E71?id=115893]ustawy o CIT [/link](art. 23i [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3E124846EEAE97869217567BDC99910B?id=80474]ustawy o PIT[/link]) – zawarta na czas oznaczony, a suma ustalonych w niej opłat musi odpowiadać co najmniej wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie.

Wówczas do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości. Jeżeli wysokość kwot spłaty wartości przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy.

Przychodem u finansującego jest część odsetkowa. Odpowiednio jest ona kosztem u korzystającego.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 7 ust. 9 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT [/link]leasing gruntów traktowany jest z zasady jako dostawa. Faktura dotycząca tego leasingu powinna być wystawiona jednorazowo. Podstawą opodatkowania jest zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT cała kwota należna pomniejszona o należny VAT (obejmująca wszystkie opłaty wraz z wartością końcową gruntu).

Potwierdza to [b]postanowienie Łódzkiego Urzędu Skarbowego z 24 października 2006 r. (ŁUS-III-2-443/162/06/MJS)[/b]:

„VAT związany z zawarciem umowy będzie naliczony z góry od sumy wszystkich opłat leasingowych oraz wartości końcowej przedmiotu leasingu. (…) w przypadku leasingu finansowego podstawa opodatkowania jest ustalana w oparciu o ogólną zasadę, wyrażoną w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Tym samym podstawą opodatkowania w leasingu finansowym jest suma wszystkich opłat leasingowych wraz z naliczonymi odsetkami, pomniejszona o należny podatek”.

[ramka][b]Przykład[/b]

W 2009 r. leasingodawca (spółka z o.o. A) oddał grunt, nabyty w 2004 r., w leasing spółce z o.o. B. Wydatki na nabycie gruntu wynosiły 150 000 zł. Umowa leasingu gruntów została zawarta na dwa lata. Po jej zakończeniu grunt przejdzie na własność korzystającego. Suma opłat w niej ustalonych wynosi 200 000 zł, przy czym spłata wartości gruntu stanowi 75 proc. tej kwoty, a część odsetkowa 25 proc. Roczna suma opłat z tytułu leasingu wynosi 100 000 zł, w tym wartość spłaty gruntu 75 000 zł. Ta kwota nie jest ani przychodem leasingodawcy, ani kosztem spółki B. Takim przychodem i odpowiednio kosztem jest część odsetkowa wynosząca 25 000 zł. Przez dwa lata leasingu spółka B odpisze zatem w koszty 2 x 25 000 zł = 50 000 zł. Leasingodawca z kolei uzyska przychód w tej wysokości.

Gdyby strony nie zawarły umowy leasingu, a zamiast tego spółka A sprzedałaby ten grunt spółce B za 200 000 zł i płatność byłaby rozłożona na raty na dwa lata, to A uzyskałaby w tej wysokości przychód. Natomiast kosztem jego uzyskania na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT byłyby wydatki na nabycie tego gruntu w wysokości 150 000 zł. Podstawa opodatkowania A wzrosłaby więc o 50 000 zł (200 000 zł – 150 000 zł).

Natomiast w spółce B kwota 200 000 zł jako wydatek na nabycie gruntu nie stanowiłaby kosztu uzyskania przychodów (także w formie odpisów amortyzacyjnych, bowiem grunt nie podlega amortyzacji). Leasing gruntu umożliwił spółce B zaliczenie bezpośrednio w koszty części wydatków na jego nabycie w kwocie 50 tys. zł. [/ramka]