Przedsiębiorcy mają szanse zmniejszyć swoją podstawę opodatkowania, odliczając wydatki poniesione na nabycie nowych technologii.
Chodzi o wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów albo usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich pięć lat. Spełnienie tych warunków musi być potwierdzone opinią niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=813572DB8935F2C57B2210B8ABF139DA?id=283359]ustawy z 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (DzU nr 238, poz. 2390 ze zm.)[/link].
Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw.
[srodtytul]Od jakiej kwoty [/srodtytul]
Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku. Nie można jednak uwzględnić wydatków zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
[srodtytul]Przedpłaty i zadatki[/srodtytul]
Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć połowy poniesionych wydatków.
Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków uprawniających do ulgi w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.
Kwota odliczeń nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z działalności gospodarczej. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Jeżeli podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe, licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
[srodtytul]Kiedy trzeba będzie oddać[/srodtytul]
Podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
- udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii (nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców – dokonywanych na podstawie kodeksu spółek handlowych),
- zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku lub zostanie postawiony w stan likwidacji,
- otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
W razie wystąpienia tych okoliczności przedsiębiorca musi zwiększyć podstawę opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty – do jej odpowiedniego zmniejszenia. Należy tego dokonać w zeznaniu za rok, w którym wystąpiły okoliczności powodujące utratę prawa do ulgi. Gdy podatnik otrzyma zwrot części poniesionych wydatków, musi zwrócić tylko proporcjonalną kwotę odliczenia.
[srodtytul]Bez wpływu na amortyzację[/srodtytul]
[ramka][b]GPP uwaga [/b]
Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.[/ramka]
Zgodnie z ogólną zasadą nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Nie stosuje się jej jednak do ulgi na zakup nowych technologii. Oznacza to, że odliczenie jej od podstawy opodatkowania nie wpływa na wysokość odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.
[srodtytul]Wolno uwzględnić wydatki na wdrożenie[/srodtytul]
Zasadami rozliczenia tej ulgi zajmowała się m.in. [b]Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 15 maja 2008 r. (IBPB3/423-131/08/CzP)[/b]. Z wnioskiem wystąpiła firma, która kupiła system informatyczny wspomagający zarządzanie przedsiębiorstwem. Ma dokument, że spełnia on kryteria uznania za nowe technologie. W piśmie tym czytamy, że do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, jaką jest nowa technologia, zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem – w tym dotyczące jej wdrożenia, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania.
Oznacza to, że wydatki należne sprzedającemu oraz związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym spółka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji, lub w roku następującym po tym roku.
[b]masz pytanie, wyślij e-mail do autora[/b][mail= k.pilat@rp.pl] k.pilat@rp.pl[/mail]