[b]Wynika tak z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 grudnia 2008 r. (ILPB1/415-726/08-2/TW).[/b]
Małżonkowie kupili w sierpniu 2008 r. nieruchomość – budynek mieszkalny. Posiadają wspólność majątkową. Na zakup nieruchomości solidarnie zaciągnęli kredyt hipoteczny. Prowadzą działalność gospodarczą (spółkę cywilną). Część kupionego budynku mieszkalnego planują przeznaczyć na działalność gospodarczą (będzie tam się mieściła przychodnia lekarska).
[b]Zastanawiali się, czy odsetki kredytowe od kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu dla działalności po uprzednim podzieleniu i przypisaniu kredytu do tej części nieruchomości, gdzie będzie prowadzona działalność gospodarcza. Nie byli też pewni, czy ewentualne remonty w tej części budynku można bezpośrednio księgować w koszty (książka przychodów i rozchodów) czy też będą zwiększały wartość początkową środka trwałego.[/b]
[srodtytul]Tylko gdy zapłaciliśmy [/srodtytul]
Izba skarbowa przypomniała, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23.
Przepis ten w ust. 1 pkt 8 mówi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Kosztów nie stanowią również naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) – art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy. Tak więc [b]dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.[/b]
Na uwadze warto mieć też art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy. Zgodnie z nim nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.
[srodtytul]Trzeba spełnić wymagania[/srodtytul]
Z wymienionych przepisów wynika zatem, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia kilku warunków. Chodzi o to, aby:
- zaciągnięty kredyt pozostawał w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika,
- odsetki zostały zapłacone,
- odsetki nie zwiększały kosztów inwestycji.
Ustawodawca nie różnicuje rodzaju kredytu, od którego spłacane są odsetki. Pamiętajmy jednak, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem prowadzonej działalności.
Jeśli zatem odsetki od kredytu – w części dotyczącej nieruchomości – zostały naliczone i zapłacone po dniu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych, podatnik może je zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Jeśli jednak odsetki od kredytu – w części dotyczącej nieruchomości – zostały naliczone i zapłacone do dnia przekazania środka trwałego do używania, to zwiększają one wartość początkową tego środka trwałego i poprzez odpisy amortyzacyjne mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
[srodtytul]Gdy nie wzrasta wartość[/srodtytul]
Co się zaś tyczy poniesionych przez podatnika wydatków na remont budynku wykorzystywanego na potrzeby działalności, izba stwierdziła, że ustalając, czy są one kosztem podatkowym, trzeba się odwołać do definicji remontu zawartej w prawie budowlanym. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia tego bowiem nie wyjaśnia.
Zgodnie z prawem budowlanym remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym.
W tej sytuacji – zdaniem izby – wydatki na remont mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Jest tylko jeden warunek: efektem wykonywanych prac nie jest zwiększenie wartości technicznej czy użytkowej budynku.
Poniesione przez podatnika wydatki na remont części nieruchomości wykorzystywanej w działalności podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w momencie ich poniesienia.
[ramka][b]GPP uwaga [/b]
Aby podatnik mógł dany wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.[/ramka]