Wynika tak z[b] interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 sierpnia 2008 r. (ILPB3/423-314/08-2/ŁM)[/b].
Spółka zamierzała odpisać jako nieściągalne należności o wartości nieprzekraczającej tysiąca złotych. Chciała je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, dokumentując nieściągalność protokołem stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem poszczególnych wierzytelności byłyby równe albo wyższe od ich kwot.
Zastanawiała się jednak, jakiego rodzaju wydatki należy uwzględnić przy określaniu przewidywanych kosztów procesowych i egzekucyjnych związanych z dochodzeniem wierzytelności. Problem sprowadzał się do tego, czy do kosztów procesowych i egzekucyjnych należy zaliczyć koszty wynagrodzenia kancelarii prawnej związane z obsługą procesu windykacyjnego, ustalone na podstawie ceny rynkowej stosowanej przez kancelarię za taką usługę.
[srodtytul]Tylko udokumentowane[/srodtytul]
Izba skarbowa wyjaśniła, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem tych, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana. Jednym ze sposobów dokumentowania jest sporządzenie przez podatnika protokołu stwierdzającego, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
Możliwość zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów określonej wierzytelności zależy od spełnienia konkretnych warunków. Co do zasady bowiem wierzytelności odpisanych jako nieściągalne nie uznaje się za koszty podatkowe. [b]Kosztem nie będzie zatem wierzytelność, która nie była uprzednio zaliczona do przychodów należnych, choćby została udokumentowana w sposób przewidziany w ustawie, jak i wierzytelność, która została uprzednio zakwalifikowana do przychodów należnych, ale której nieściągalność nie została udokumentowana we właściwy sposób.[/b]
[srodtytul]Opłaty sądowe i wynagrodzenie kancelarii[/srodtytul]
Szybką i skuteczną metodą uznawania wierzytelności za koszty uzyskania przychodów może być sporządzenie protokołu. Powinien on być jednak wiarygodny, aby możliwe było powtórzenie jego obliczeń w razie sporu z organami podatkowymi.
Pamiętajmy, że mamy prawo zaliczyć nieściągalne wierzytelności w ciężar kosztów uzyskania przychodów, jeżeli przewidywane wydatki procesowe i egzekucyjne, udokumentowane protokołem, związane z dochodzeniem wierzytelności, byłyby równe albo wyższe od kwoty wierzytelności. Wyliczenie protokołu powinno zawierać koszty sądowe, koszty zastępstwa procesowego, zwrot świadkom utraconego zarobku za czas stawiennictwa w sądzie, koszty zaliczki na ekspertyzy biegłych, koszty egzekucji komorniczej, czy sporządzenie aktualnych dokumentów podatnika, jak np. odpis KRS, poświadczenia notarialne itp. Przy ustalaniu tych wydatków przedsiębiorca powinien zatem uwzględniać również koszty wynagrodzenia kancelarii prawnej z tytułu obsługi procesu windykacyjnego ustalone na podstawie ceny rynkowej stosowanej przez kancelarię za tę usługę.
[ramka][b]Udowadnia przedsiębiorca[/b]
Wierzytelności, które uprzednio były zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana sporządzonym przez przedsiębiorcę protokołem, można zarachować jako koszty uzyskania przychodu. Jednak to na podatniku spoczywa obowiązek ustalenia kosztów procesowych i egzekucyjnych, jakie musiałby ponieść w związku z dochodzeniem danej wierzytelności.[/ramka]
