Tak uznał 3 lipca 2008 r. dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPB1/415-606/08-4/MO).
W rezultacie ulga w postaci jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, choć stanowi pomoc publiczną, nie jest pomocą na nabycie środka trwałego.
Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego mogą zatem skorzystać z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych na potrzeby tej działalności pojazdów transportu towarowego, w tym naczepy ciężarowej.
Podatnik, który wystąpił z wnioskiem o interpretację, chciał wiedzieć, czy zgodnie z art. 22k ust. 7 – 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy o PIT) mógł skorzystać jako mały podatnik z jednorazowej amortyzacji środka trwałego.
Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT zajmującym się wykonywaniem robót związanych z budową dróg i autostrad. Wnioskodawca posiada środki transportu, którymi wykonuje te usługi.
Jego firma wykonuje usługi transportowe polegające na przewożeniu własnego sprzętu ciężkiego (frezarki) na tereny budowy – czasem wiele kilometrów od miejsca postoju maszyn – lub z jednej budowy na drugą. Udział procentowy usług transportowych w sprzedaży ogółem wynosi 3,5 proc.
W kwietniu 2008 r. wnioskodawca kupił naczepę ciężarową, a ponieważ spełnia wymogi do uznania go za małego podatnika, przeto skorzystał z możliwości jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. Uznał więc, że jako mały podatnik może dokonać jednorazowej amortyzacji, skoro nabył środek trwały w postaci naczepy ciężarowej z własnych środków do celów działalności gospodarczej.
Z jego argumentami zgodził się organ podatkowy. Powołał się przy tym na art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem tych wymienionych w art. 23.
Kosztem są więc odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (czyli odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23o ustawy o PIT.
Zdaniem fiskusa przepisy wykluczają możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych w stosunku do niektórych środków trwałych (np. w stosunku do samochodów osobowych) oraz przez niektórych podatników (m.in. niespełniających kryteriów małego podatnika, a także rozpoczynających prowadzenie działalności w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Nie wykluczają natomiast możliwości stosowania tej metody amortyzacji w stosunku do innych pojazdów transportu drogowego przez podatników prowadzących działalność w zakresie drogowego transportu towarowego.
Jak podkreślił organ, odpisy amortyzacyjne są elementem kosztów uzyskania przychodów. Wysokość odpisu za dany okres podatkowy oraz okres amortyzacji wynikają z przyjętej przez podatnika metody amortyzacji.
Zastosowanie metody jednorazowych odpisów amortyzacyjnych powoduje szybsze niż według innych metod zaliczenie do kosztów podatkowych wartości środków trwałych.