Czynsz za użytkowanie wieczyste i podatek od nieruchomości są kosztem

Taki wyrok wydał 5 października Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie spółki z o.o. Perganso (sygn. III SA/Wa 1157/07)

Organy skarbowe twierdziły, że niesłusznie zaliczyła ona do kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na opłaty za użytkowanie wieczyste oraz podatek od nieruchomości. Na gruntach tych spółka budowała centrum handlowe. Gdyby nie te grunty i wnoszone za ich posiadanie opłaty, nie mogłaby prowadzić inwestycji i nie uzyskiwałaby przychodu.

Organy skarbowe były innego zdania. Według nich wydatki mogą stanowić podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez kolejne dziesięć lat dopiero po oddaniu inwestycji do użytku.

– Opłaty za użytkowanie i podatek nie podnoszą wartości obiektu. Dlatego nie mogą być kosztem obniżającym podstawę opodatkowania CIT – dowodził dyrektor izby skarbowej.

Sprawa trafiła do WSA.

Sporne wydatki nie wchodzą w skład substancji wytworzonej w procesie inwestycyjnym, nie mogą więc podlegać amortyzacji. Podobnie jak koszty energii elektrycznej zużywanej w trakcie budowy powinny być uznane za jej koszt w CIT – podkreślała w skardze spółka.

Na rozprawie jej pełnomocnik wyjaśniał, że podatek od nieruchomości i czynsz za użytkowanie wieczyste muszą być ponoszone niezależnie od tego, czy na gruncie prowadzona jest inwestycja. Wystarczy samo jego posiadanie.

Powoływał się na komentarz do ustawy o CIT sędziego Bogusława Gruszczyńskiego, który stwierdził, że wydatki na opłaty za użytkowanie wieczyste są kosztem uzyskania przychodu. Również sędzia Bogusław Dauter pisał w komentarzu, że to, czy wydatek na użytkowanie wieczyste jest kosztem, nie zależy od skutku w postaci powstania inwestycji na danym gruncie. Pełnomocnik przywołał też wyrok WSA z 24 lipca 2007 r. (III SA/Wa 783/07), z którego wynika, że “wydatki na użytkowanie wieczyste są kosztem w dacie ich poniesienia”.

WSA uchylił decyzje organów skarbowych. Wyjaśnił, że wydatek jest kosztem nawet wtedy, gdy wprost nie generuje przychodu.

– Wystarczy, że wydatek służy utrzymaniu źródła przychodu, np. opłaty za użytkowanie wieczyste czy podatek od nieruchomości – uzasadnił wyrok sędzia Sylwester Golec.