Które wydatki na emisję akcji nie są kosztem spółki, a które można odliczyć

Spółka wystąpiła do organów podatkowych z pytaniem, czy wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego w drodze emisji akcji, takie jak doradztwo prawne i finansowe, wydanie prospektu emisyjnego czy opłaty na rzecz Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Organ I instancji uznał, że tak, ale izba skarbowa zmieniła to rozstrzygnięcie z urzędu, jako naruszające prawo w sposób rażący. W uzasadnieniu decyzji podniosła, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych m.in. na powiększenie kapitału zakładowego. Wydatki z tym związane, wymienione przez spółkę we wniosku, nie stanowią kosztów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż są one związane z przychodem niepodlegającym podatkowi dochodowemu.

W skardze do WSA spółka wskazywała, że pozyskanie pieniędzy z emisji akcji oraz zaciągnięcie kredytu bankowego to alternatywne źródła finansowania działalności. Istotne analogie między emisją akcji i kredytem pozwalają jej zdaniem zaliczyć sporne wydatki, jako koszty pośrednie, do kosztów podatkowych.

Sąd przyznał rację organom podatkowym. Stwierdził, że nieuzasadnione jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków koniecznych, związanych z publikowaniem prospektu emisyjnego, promowaniem oferty, z opłatami sądowymi i notarialnymi itp. Uchylił jednak zaskarżoną decyzję, wskazując, że art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT nie ma zastosowania do wydatków, które zasadniczo nie są niezbędne, ale w praktyce muszą być poniesione przy powiększaniu kapitału zakładowego. Zalicza się tu wydatki na obsługę prawną czy doradztwo finansowe.

Justyna Bielik, konsultant w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

W kolejnym odcinku naszego cotygodniowego cyklu przedstawiamy ciekawe wyroki w sprawach podatkowych, jakie wydały niedawno wojewódzkie sądy administracyjne. Wybór orzecznictwa przygotował Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte.

Małgorzata Szymańska, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte

Możliwość odniesienia do kosztów podatkowych kwot wydatkowanych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego nadal budzi liczne wątpliwości. Niektóre organy podatkowe oraz sądy argumentują, że te wydatki nie mogą być kosztem podatkowym, ponieważ są związane z przychodem, który nie podlega opodatkowaniu. Kwoty otrzymane na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego nie są bowiem zaliczane do przychodów podatkowych na mocy art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT. A zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy przy ustalaniu dochodów nie uwzględnia się kosztów związanych z przychodami niepodlegającymi opodatkowaniu.

W komentowanym wyroku sąd stwierdził, że wyłączenie z kosztów podatkowych wydatków na podwyższenie kapitału zakładowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT jest poprawne w stosunku do kosztów ewidentnie i bezpośrednio związanych z podwyższeniem kapitału. Wydatki tylko pośrednio związane z takim podwyższeniem mogłyby być kosztem podatkowym jako związane z całokształtem działalności danej spółki. Nie każdy koszt bowiem można przyporządkować do określonego przychodu. Zwłaszcza w świetle definicji kosztów podatkowych obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. możliwość zaliczenia takich wydatków do kosztów podatkowych nie powinna być kwestionowana. Podkreślenia wymaga jednak, że to do samego podatnika należy ocena, czy w danej sytuacji zaistniał związek kosztu z przychodem (choćby pośredni) - co jest warunkiem koniecznym zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych.

Podsumowując, komentowany wyrok, mimo że jest jedynie częściowo korzystny dla podatników, niesie nadzieję na zmianę praktyki organów podatkowych chociażby w odniesieniu do części wydatków związanych z podwyższeniem kapitału.