Po sporach dotyczących należytej staranności w VAT teraz szykuje się lawina sporów w CIT. Przepisy wymagają od przedsiębiorców dochowania należytej staranności przy wypłatach i pobieraniu podatków od zagranicznych kontrahentów. Nie definiują jednak, jak należy to zrobić. Również administracja skarbowa unika jednoznacznych wypowiedzi w interpretacjach.
Brak definicji, brak pewności
Przekonała się o tym spółka, która nabywa usługi reklamowe od firm z Irlandii, Węgier, Cypru, Malty i Słowacji, podmiotów niepowiązanych, niemających na terytorium RP siedziby ani zarządu. Są to usługi o charakterze niematerialnym, wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 2a o CIT. To oznacza, że wypłacone przez nią wynagrodzenie podlega opodatkowaniu u źródła w Polsce, a ona pełni funkcję płatnika.
Czytaj także: CIT - podatek u źródła: jak dochować należytej staranności
Spółka wskazała, że w momencie wypłaty będzie posiadać certyfikaty rezydencji, wydane przez władze podatkowe państwa siedziby kontrahentów. I oświadczenie nierezydenta o spełnieniu warunków uprawniających spółkę do niepobrania zryczałtowanego CIT (podatku u źródła). Poza tym spółka zakłada, że dokonywane przez nią wypłaty nie przekroczą w ciągu roku limitu 2 mln zł na rzecz jednego podmiotu.
Chciała uzyskać potwierdzenie, że wynagrodzenie kontrahentów będzie opodatkowane wyłącznie za granicą, w państwach ich siedziby. Ona sama nie zostanie zaś zobowiązana do pobrania podatku u źródła. Zapytała, czy podjęte przez nią działania będą wystarczające dla dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, mimo iż częściowo uznał stanowisko spółki za prawidłowe, nie odpowiedział wiążąco, czy spełni wymagane w przepisach warunki. Przypomniał, że w 2019 r. wprowadzono nowe zasady poboru podatku u źródła. Chodzi o obowiązki polskich firm, które wypłacają zagranicznym kontrahentom np. odsetki, dywidendy czy opłaty licencyjne. Po przekroczeniu limitu 2 mln zł polski płatnik ma pobrać podatek w pełnej wysokości – 19 lub 20 proc., nawet jeśli dotychczas mógł stosować stawkę obniżoną, zwolnienie lub zaniechanie poboru. Jednocześnie wejście w życie tego mechanizmu zostało odroczone do 30 czerwca 2020 r. W mocy pozostają jednak przepisy zobowiązujące płatników do dochowania należytej staranności.
Płatniku, zrób wywiad
Dyrektor KIS zaznaczył, że płatnik ma jej dochować bez względu na to, czy suma wypłat na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku kwotę 2 mln zł. Polska firma powinna uwzględnić takie aspekty jak m.in. weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy oraz statusu jako rzeczywistego właściciela należności.
To jednak nie wszystko. Należy też wziąć pod uwagę „powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności". Ich źródłem może być m.in. prasa branżowa, doniesienia medialne, publikowane doniesienia o lokowaniu przez daną grupę kapitałową spółek zależnych w państwach o korzystnym reżimie prawnym i tym podobne.
Co gorsza, dyrektor Krajowej Izby Skarbowej stwierdził, że kwestia dochowania przez płatnika należytej staranności przy weryfikowaniu, czy zostały spełnione warunki zwolnienia z podatku, wykracza poza możliwości oceny dokonywanej w ramach interpretacji indywidualnej. „Kwestia ta może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy lub celno-skarbowy" – stwierdził dyrektor KIS.
Nie zawsze na korzyść
Niestety, sądy administracyjne w podobnych sprawach nie zawsze stoją po stronie przedsiębiorców. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 8 stycznia 2020 r. (I SA/Gl 1083/19) orzekł, że płatnikowi wypłacającemu dywidendę zagranicznemu kontrahentowi do zastosowania preferencji nie wystarczy oświadczenie kontrahenta. Płatnik ma zweryfikować, czy jest ono prawdziwe. Z kolei WSA w Łodzi w wyroku z 28 stycznia 2020 r. (I SA/Łd 816/19) orzekł, że w postępowaniu interpretacyjnym nie można ocenić charakteru usług inżynieryjnych i rachunkowych. Firma nie ma więc pewności, czy są dla niej kosztem podatkowym.
Numer interpretacji: 0114-KDIP2-1.4010.467.2019.2.JC
Opinia dla „rzeczpospolitej"
Agnieszka Wnuk, doradca podatkowy w MDDP
Rozstrzygnięcie dyrektora KIS pokazuje, że rola interpretacji jako narzędzia zwiększającego bezpieczeństwo podatkowe maleje. W efekcie rośnie poziom niepewności wśród przedsiębiorców. Ustawodawca nakłada na firmy nowe restrykcyjne wymogi dotyczące weryfikacji kontrahenta, bez możliwości uzyskania wsparcia ze strony administracji podatkowej. Z jednej strony dyrektor KIS interpretuje przepisy o obowiązku dochowania należytej staranności w sposób bardzo szeroki, z drugiej odmawia potwierdzenia, że przedstawione przez spółkę działania spełniają te warunki. Należy także zwrócić uwagę, że interpretacja dotyczy powszechnie nabywanych przez firmy usług reklamowych. Niestety, pojawiają się też wyroki sądów administracyjnych wpisujące się w ten niepokojący trend. Należy się spodziewać rosnącej liczby tego rodzaju sporów.
